Η απώλεια θραυσμάτων ψυχής είναι ένα αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο. Ωφείλεται σε συναισθηματικά τραύματα και ταυτόχρονα σε έλλειψη ισορροπίας στα τσάκρα. Μπορεί επίσης να είναι συνέπεια μαύρης μαγείας, κατάρας ή παρουσίας σκοτεινών εξωγήινων δυνάμεων. Στο συναισθηματικό σοκ η ψυχή κομματιάζεται και αποσπώνται κομμάτια της παίρνοντας μαζί τους ένα μεγάλο ποσοστό του αρνητικού συναισθήματος, επιτρέποντας στο άτομο να συνεχίσει πιο εύκολα την πορεία του. Στις άλλες περιπτώσεις (μάγια και εξωγήινοι) μπορεί να υπάρξει και απώλεια μνήμης, αφού τα κομμάτια κλέβονται επιλεκτικά. Όταν ένα μεγάλο ποσοστό θραυσμάτων έχει χαθεί, το άτομο έχει λίγη ενέργεια, κακή συγκέντρωση και μια σειρά προβλημάτων που διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση. Όταν χάνουμε θραύσματα ψυχής σε προηγούμενες ζωές αυτά παραμένουν εκεί, χάνονται ή γίνονται οντότητες μέχρι να τα ανακτήσουμε σε μια επόμενη ενσάρκωσή μας.
Στη συνέχεια αναφέρω μερικές περιπτώσεις μεγάλης απώλειας ψυχής που συγκεντρώθηκε από τους πνευματικούς μας βοηθούς και που ανακτήθηκε σε μια συνεδρία με τη βοήθεια του συνεργάτη μου.
Ο Ρόμπιν, 26, είχε χάσει το 91% της ψυχής του από το οποίο το 54% ήταν από αυτή τη ζωή. Τα χαμένα κομμάτια των προηγούμενων ζωών ήταν σε τέσσερις παρόμοιες ζωές , αλλά σε διαφορετικές χώρες. Σ’αυτή που ο κοιτάξαμε λεπτομερώς ήταν γυναίκα στη Ρωσία και τη βιάζανε επανειλημμένα ο πατέρας της και ο αδερφός της μέχρι που πέθανε από σωματικό και ψυχικό πόνο. Θα έλεγε κανείς ότι σ’ αυτές τις ζωές θα έπρεπε να είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος, αλλά ο οδηγός μας είπε ότι η τωρινή ζωή του είναι πιο δύσκολη γιατί πρέπει να ξεπεράσει το τραύμα. Οι ψυχές του πατέρα και του αδερφού καταδίωκαν τον Ρόμπιν σε όλες αυτές τις ζωές, συμπεριλαμβανόμενης της τωρινής, και επηρέαζαν τους ανθρώπους γύρω του, οι οποίοι τον κακοποιούσαν και τού φέρονταν εχθρικά και καταπιεστικά. Οι οδηγοί μας τούς πήγαν σε ένα μέρος όπου θα περιμένουν μέχρι να μπορέσουν να αποβάλλουν την αρνητική ενέργεια και να πάνε στο φως. Λίγο καιρό αφ’ότου ο Ρόμπιν ανέκτησε την ψυχή του αισθάνθηκε καλύτερα, με μια εσωτερική ηρεμία.
Η Λίνα, 18, είχε φοβίες, κρίσεις πανικού, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη, βουλιμία, τάσεις αυτοκτονίας, κάκιστη μνήμη, αναποφασιστικότητα και έλλειψη συγκέντρωσης. Οι ψυχίατροι την είχαν διαγνώσει με δέκα διαφορετικές παθήσεις. Είχε παρατήσει το σχολείο και καθόταν σπίτι. Είχε χάσει το 87% της ψυχής της από το οποίο το 74% ήταν από αυτή τη ζωή. Στις προηγούμενες ζωές της υπέφερε πολύ από το χαμό αγαπημένων προσώπων και έτσι έχασε τα πρώτα θραύσματα. Σ’ αυτή τη ζωή τα έχασε στην ηλικία των 4, 5 και 6 χρόνων από υποσυνείδητο φόβο μήπως πάθει τα ίδια. Ανάμεσα στην πρώτη συνεδρία όπου τής αφαιρέσαμε μια σκεπτομορφή και τη δεύτερη, αυτή της ανάκτησης, ένοιωσε αρκετή βελτίωση. Ξεπέρασε τον πανικό, άρχισε να έχει καλές μέρες και να συνειδητοποεί καλύτερα την κατάστασή της και τις επιθυμίες της. Δύο μήνες μετά την ανάκτηση ψυχής είχε γίνει για πρώτη φορά υπομονετική, είχε χάσει τον κοινωνικό της φόβο, την κατάθλιψη και τη μανία καθαριότητας και μπορούσε επιτέλους να διαλέξει ρούχα που τής πήγαιναν και να χαρεί τη θηλυκότητά της. Βρήκε δουλειά και έκανε σχέδια για περαιτέρω εκπαίδευση. Δυστυχώς αντί για ευγνωμοσύνη εισπράξαμε το αντίθετο. Επισκέφτηκε κάποια μέντιουμ που τής είπανε ότι την εξαπατήσαμε και ότι αντί για την ψυχή της τής στείλαμε δαίμονες. Τα πίστεψε και μάς κατηγόρησε για απάτη και μαύρη μαγεία. Έτσι κόπηκε κάθε επαφή μαζί της. Και το πιο ειρωνικό είναι ότι στη χώρα της τα μέντιουμ και γενικά ο κόσμος δεν πιστεύουν στους δαίμονες και στα μάγια!
Η Λένα, 50, έχασε το 78% της ψυχής της σε μια προηγούμενη ζωή, στην οποία υπέφερε από κατάθλιψη και ψύχωση κατόπιν τοκετού. Σε εκείνη τη ζωή στη Δανία σκότωσε τη μητέρα της και τα δυό της δίδυμα παιδιά και κατέληξε σε ίδρυμα. Με το που της αφαιρέσαμε την οντότητα (ο άντρας της από εκείνη τη ζωή) αισθάνθηκε εντελώς διαφορετικά, σαν να ήταν κολλημένη στο έδαφος και ξεκόλλησε. Μετά την ανάκτηση, αισθάνθηκε περισσότερες διαφορές. Είχε πλέον περισσότερη ενέργεια και η αρνητική ενέργεια των γύρω της δεν την επηρέαζε πια τόσο.
Η Μαρία, 39, είχε δεκαετίες κατάθλιψης και οι αρνητικοί άνθρωποι την επηρέαζαν σημαντικά. Είχε χάσει το 80% της ψυχής της , όλο στην τωρινή ζωή. Είχε επίσης 25 δαίμονες, όλοι θύματα μιας ζωής προ Χριστού ως ιερέας που τούς εκτέλεσε και αφιέρωσε στους αρχαίους θεούς (και σ’ αυτή την περίπτωση ανύπαρκτους) ώστε το χωριό του να έχει μια καλή σοδειά. Μετά την απελευθέρωση ένοιωσε καλύτερα, ξαλαφρωμένη. Μετά την ανάκτηση, η αλλαγή ήταν τεράστια. Η Μαρία ένοιωθε άλλος άνθρωπος, γεμάτη ζωντάνια, χαρά και όρεξη να κάνει καινούργια πράγματα.
Η Μίνα, 29, είχε χάσει το 78% της ψυχής της. Υπέφερε από ανορεξία και βουλιμία και δεν ήταν σε θέση να πάρει αποφάσεις. Είχε χάσει τα θραύσματά της σε μια ζωή στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στη Γερμανία, στην οποία έμεινε ορφανή στα πέντε της, βλέποντας την οικογένειά της να πεθαίνει σε μια πυρκαγιά. Έμεινε μόνη στο δρόμο και πέθανε από πείνα. Επίσης επηρεαζόταν από την οντότητα του άντρα της, την ψυχή ενός άντρα που είχαν δηλητηριάσει μαζί σε μια άλλη ζωή, πολύ πιο παλιά. Η Μίνα άρχισε κάνοντας μια συνεδρία υπνοθεραπείας που την βοήθησε να ισορροπήσει τις διατροφικές της διαταραχές. Η συνεδρία πνευματικής απελευθέρωσης του άντρα της τη βοήθησε να κάνει σχέδια για το μέλλον. Τη μεγάλη διαφορά την αισθάνθηκε μετά την ανάκτηση ψυχής. Σταμάτησε εντελώς να σκέφτεται το φαγητό, ενεργοποιήθηκε η διαίσθησή της και η ικανότητα λήψης αποφάσεων και της έρχονταν πολλές ιδέες για το μέλλον.
Η Ρίτα, 56, ήταν επίσης με κατάθλιψη, είχε πολλά προβλήματα υγείας εξ αιτίας κακής διατροφής και ήταν ακινητοποιημένη στη ζωή της. Είχε χάσει το 87% της ψυχής της, και σε προηγούμενες ζωές και στην τωρινή. Είχε μια καρμική οντότητα από μια ζωή στο μεσαίωνα όπου έκανε μαύρη μαγεία και μια σκεπτομορφή από την τωρινή της ζωή. Αυτή δεν αισθάνθηκε μεγάλη διαφορά μετά από τις θεραπείες, αλλά η κατάθλιψη ελαττώθηκε, άρχισε να βάζει τη ζωή της σε τάξη και ακολούθησε μια σειρά θεραπειών για τα σωματικά της προβλήματα.
Ο Σταύρος, 46, δεν υπέφερε από κάτι συγκεκριμένο, αλλά αισθανόταν ένα κενό, μια ακινητοποίηση και πολλή αρνητικότητα. Είχε χάσει ένα μεγάλο μέρος της ψυχής του σε 15 προηγούμενες ζωές, στις οποίες καταδιωκόταν από ένα δαίμονα που απέκτησε σε μια ζωή στο Περού σαν χριστιανός ιεροκύρηκας που εκτελούσε όσους Ινδιάνους δεν αλλαξοθρησκούσαν. Ούτε κι αυτός ένοιωσε μεγάλη διαφορά μετά την ανάκτηση ψυχής, αλλά άρχισε να βάζει τα θεμέλια για να βελτιώσει τη ζωή του. Μετά την τελευταία θεραπεία που έκανε για τη διάσπαση της σκιας του, έγινε κι αυτός άλλος άνθρωπος.
Ο Γιοχάννες, 22, είχε χάσει το 98% της ψυχής του από εξωγήινους που τού είχαν βάλει 145 εμφυτεύματα. Ήταν σε ανάλογη κατάσταση με τη Λίνα. Ήταν εξαιρετικά συνεργάσιμος στην αρχή, μέχρι και την ανάκτηση ψυχής, αλλά τα εμφυτεύματά του σε συνδιασμό με το χασίς που κάπνιζε και τα ψυχιατρικά φάρμακα που δεν έπαιρνε (ενώ έπρεπε) τον έστρεψαν εναντίων μας, κατηγορώντας μας για απάτη. Κάποια στιγμή μάς ζήτησε συγνώμη, αλλά αργότερα ξανάρχισε τα ίδια. Οι οδηγοί μας τού βγάζουν μόνοι τους τα εμφυτεύματα γιατί είναι καινούργια και εύκολα. Και ελπίζουμε μια μέρα να καταλάβει πόσο τον βοηθήσαμε.
Ο Χέρριτ, 61, είχε χάσει το 87% της ψυχής του, εν μέρει σε τούτη τη ζωή, όταν έκανε αστρικά ταξίδια και ένα ιδαίτερο είδος διαλογισμού. Ήταν ειδική περίπτωση, γιατί είχε μια πολύ δυνατή σκια που ήταν συνδεδεμένη με μια καρμική οντότητα, και χρειάστηκε δουλειά επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ανάκτηση ψυχής έγινε αναγκαστικά σε δύο συνεδρίες γιατί αλλιώς η σκια του θα μάς σταματούσε. Στην προκειμένη περίπτωση ο οδηγός μας την κορόιδεψε. Μετά την ανάκτηση απέκτησε μεγαλύτερη ικανότητα συγκέντρωσης και δεν έκανε πια λάθη στη δουλειά του. Επίσης ένοιωσε περισσότερο γειωμένος, περισσότερο παρών στα γεγονότα της ζωής του.
Εγώ έχω χάσει το 82% της ψυχής μου: το 30% σε μια προηγούμενη ζωή όπου με βιάσανε και το υπόλοιπο στην τωρινή, από συναισθηματικό πόνο. Η δική μου περίπτωση είναι ξεχωριστή, γιατί δεν έχασα θραύσματα αλλά η ψυχή μου κονιορτοποίηθηκε και διασπάρθηκε σε όλο τον κόσμο, στις διάφορες χώρες όπου έζησα ή ταξίδεψα. Έτσι οι βοηθοί και άγγελοί μας χρειάστηκαν χρόνια για να μαζέψουν τη σκόνη μου και άλλα τόσα για να την καθαρίσουν από τον πόνο. Όμως η απώλειά μου δεν με επηρεάζει ιδαίτερα, παρά μόνο στο ότι εξαντλούμαι εύκολα, έχω ημικρανίες και έχω δυσκολία να συγκεντρωθώ στο διαλογισμό.
Όσον αφορά τον αγαπημένο μου, έχασε σχεδόν το 100% της ψυχής του από μαύρη μαγεία του αδερφού του. Γι αυτόν η διαδικασία είναι ακόμα πιο χρονοβόρα από ό,τι για μένα, αφού οι καρμικοί του δαίμονες ήταν 40, οι εξωγήινοι εκατοντάδες, οι σκιες 25, τα αγκάθια 155, τα αιθερικά εμφυτεύματα εκατοντάδες, και τα κολάρα του σκλάβου τρία. Ξέρω ότι όλα αυτά ακούγονται σαν επιστημονική φαντασία, αλλά δυστυχώς είναι αλήθεια.
Είχαμε επίσης περιπτώσεις στις οποίες τα χαμένα θραύσματα ήταν λίγα ή βρίσκονταν γύρω από την αύρα του ατόμου. Αυτοί δεν χρειάζονται συνεδρία για να τα ανακτήσουν, αλλά ο οδηγός τους το κάνει μόνος του, σε συνεργασία με τον δικό μας.
Πολλοί από αυτούς που έρχονται να κάνουν ύπνωση ανακαλύπτουν ότι έχουν ένα ή περισσότερα χαμένα θραύσματα. Σ’αυτές τις περιπτώσεις η ανάκτηση γίνεται στην ύπνωση, αν πρόκειται για ένα ή δύο κομμάτια. Φυσικά το ιδανικό είναι να τούς τσεκάρει κατόπιν ο οδηγός μας, μήπως και έχουν χάσει και άλλα που δεν είδαν στην ύπνωση. Ιδού κάποια παραδείγματα:
H Eλένη, 40, είδε στην ύπνωση μια ζωή ως ιερέας στην αρχαία Αίγυπτο. Ήταν όμως σκληρός με τους αδύναμους και χτύπαγε και βίαζε τις σκλάβες του παλατιού. Στο τέλος της ζωής του μετανόησε και ζήτησε από το θεό Ρα να τον σκοτώσει. Ένοιωσε ένα βέλος στο στήθος και πέθανε. Στο σημείο όπου μπήκε το βέλος αποκόπηκε και έμεινε και ένα κομμάτι της ψυχής του. Ζήτησα από τους άγγελους να έρθουν και να θεραπεύσουν αυτό το κομμάτι. Έτσι και έγινε και αυτό επέστρεψε στην κάτοχό του.
Ο Θάνος, 40, πήγε στην ύπνωση σε ένα ατύχημα που είχε σ’ αυτή τη ζωή, στο οποίο έχασε την όρασή του απ’ το ένα μάτι. Στο μέρος του ατυχήματος είχε μείνει ένα θραύσμα της ψυχής του από το τραυματισμένο μάτι. Με την ίδια διαδικασία καθαρισμού, το πήρε πίσω. Τσεκάραμε το ενεργειακό του σώμα και είδε ένα σκούρο λεκέ στα γεννητικά του όργανα. Ήταν μια σκεπτομορφή που δημιουργήθηκε από φόβο και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι άγγελοι τη διέλυσαν και ο Θάνος είδε ότι τού έλειπε ένα κομμάτι εκεί. Επανακτήσαμε το χαμένο κομμάτι και ο Θάνος ένοιωσε μια ζεστασιά και μια νέα ενέργεια σ’ αυτό το μέρος του σώματός του. Εδώ και μερικά χρόνια δεν λειτουργούσε τέλεια στο σεξουαλικό τομέα και κουραζόταν εύκολα. Μετά τη συνεδρία αισθάνθηκε πιο ακμαίος και ξανανιωμένος.
Ο Gabriel, 30, μεγάλωσε με μια μητέρα μάρτυρα του Ιεχωβά. Στα 20 του χρόνια, η εκκλησία αυτής της αίρεσης τον κάλεσε για να τού ανακοινώσει ότι τον διώχνει επειδή έβγαινε και έπινε και για έναν καυγά στο δρόμο. Αυτό σήμαινε ότι ποτέ πια δε θα έβλεπε το κοριτσάκι που μεγάλωσε. Η μητέρα αυτού του παιδιού έπρεπε να δουλέψει πολύ μερικά χρόνια και το είχε αφήσει στο σπίτι του Gabriel. Αυτός είχε τελειώσει το σχολείο και είχε ελεύθερο χρόνο. Τo φρόντισε σαν να ήταν η κόρη του μέχρι την ηλικία των τεσσάρων χρόνων. Ο πόνος ήταν τόσο μεγάλος και για τους δυό που το κοριτσάκι έχασε ένα κομμάτι της ψυχής του το οποίο αυτός πήρε. Είχε φτάσει λοιπόν η ώρα να γυρίσει πίσω. Αυτό στοίχισε πολύ στο Gabriel, αλλά άκουσε τον οδηγό του, ο οποίος τού είπε στην ύπνωση το ίδιο με μένα. Κάλεσε το κοριτσάκι, που τώρα ήταν 11 χρονών, και τής δώσαμε πίσω το κομμάτι της, καθαρισμένο από την αρνητική ενέργεια. Αν και στενοχωρημένος, ο Gabriel ήξερε ότι έκανε το σωστό. Ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα το κορίτσι να εναντιωθεί στη θρησκεία της μητέρας της (που επίσης είναι μάρτυρας του Ιεχωβά) και να μπορέσει να έρθει ξανά σε επαφή με τον Gabriel. Παρ’ όλο που δεν τον θυμάται, τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν μερικές φορές στην εκκλησία, στην οποία αυτός πηγαίνει που και που για να ακούσει τη λειτουργία. Όμως απαγορεύεται να μιλάει με άλλους μάρτυρες του Ιεχωβά εκτός της μητέρας του. Και ο Gabriel είχε χάσει ένα θραύσμα της ψυχής του, επίσης απ’ την καρδιά, τη μέρα που τον έδιωξαν απ’ την αίρεση. Είχε μείνει σε κείνη την εκκλησία. Το επανακτήσαμε με την ίδια διαδικασία.
Η Αλεξάνδρα, 35, Είχε μια σχέση πολύ ανταγωνιστική με τη μητέρα της. Στη συνεδρία, πήγε σε μια ζωή στη Σκωτία, το δωδέκατο αιώνα. Η αδερφή της παντρεύτηκε, ενώ αυτή (που λεγόταν Άμπυ) ζήλεψε και ερωτεύτηκε τον άντρα της. Αυτός ήταν ευγενικός μαζί της, αλλά τίποτα περισσότερο. Η Άμπυ έφτιαξε μια φαντασίωση στο μυαλό της ότι αυτός την αγαπούσε με το αποτέλεσμα να μείνει ανύπαντρη. Πέρασε τη ζωή της αγαπώντας τον κρυφά και λαχταρώντας να τον έχει για τον εαυτό της. Εξ αιτίας αυτού του μαρτυρίου έχασε ένα κομμάτι της ψυχής της. Σε επαφή με τον πνευματικό της οδηγό, έμαθε ότι εκείνος ο άντρας ήταν η δίδυμη ψυχή της αδερφής της και ότι ήταν προορισμένοι να είναι μαζί. Η Άμπυ τον ερωτεύτηκε από απομόνωση και ζήλεια. Αν είχε ξεπεράσει τη ζήλεια της θα είχε γνωρίσει άλλον άντρα και θα ήταν ευτυχισμένη μαζί του. Η αδερφή της ήταν τώρα η μητέρα της. Πήγαμε στη Σκωτία όπου βρήκε το θραύσμα της και το επανέκτησε.
Μερικοί από τους πελάτες μας, μετά από την πνευματική απελευθέρωση δεν ήρθαν ποτέ να επανακτήσουν τα χαμένα κομμάτια τους που οι οδηγοί μας είχαν μαζέψει γι αυτούς. Αυτά φυλάσσονται σε ένα μέρος στο Φως και τα άτομα αυτά θα μπορούν να τα πάρουν στην επόμενη ενσάρκωσή τους, αν και όχι ομογενoποιημένα, αφού αυτή η δουλειά γίνεται στη συνεδρία με τον συνεργάτη μου, όταν έρχονται ταυτόχρονα όλα τα χαμένα κομμάτια από όλες τις ζωές των πελατών μας. Αυτό σημαίνει ότι θα τα ξαναχάσουν εύκολα. Δυστυχώς δεν πιστεύουν όλοι στην πνευματική θεραπεία.
Στη συνέχεια αναφέρω μερικές περιπτώσεις μεγάλης απώλειας ψυχής που συγκεντρώθηκε από τους πνευματικούς μας βοηθούς και που ανακτήθηκε σε μια συνεδρία με τη βοήθεια του συνεργάτη μου.
Ο Ρόμπιν, 26, είχε χάσει το 91% της ψυχής του από το οποίο το 54% ήταν από αυτή τη ζωή. Τα χαμένα κομμάτια των προηγούμενων ζωών ήταν σε τέσσερις παρόμοιες ζωές , αλλά σε διαφορετικές χώρες. Σ’αυτή που ο κοιτάξαμε λεπτομερώς ήταν γυναίκα στη Ρωσία και τη βιάζανε επανειλημμένα ο πατέρας της και ο αδερφός της μέχρι που πέθανε από σωματικό και ψυχικό πόνο. Θα έλεγε κανείς ότι σ’ αυτές τις ζωές θα έπρεπε να είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος, αλλά ο οδηγός μας είπε ότι η τωρινή ζωή του είναι πιο δύσκολη γιατί πρέπει να ξεπεράσει το τραύμα. Οι ψυχές του πατέρα και του αδερφού καταδίωκαν τον Ρόμπιν σε όλες αυτές τις ζωές, συμπεριλαμβανόμενης της τωρινής, και επηρέαζαν τους ανθρώπους γύρω του, οι οποίοι τον κακοποιούσαν και τού φέρονταν εχθρικά και καταπιεστικά. Οι οδηγοί μας τούς πήγαν σε ένα μέρος όπου θα περιμένουν μέχρι να μπορέσουν να αποβάλλουν την αρνητική ενέργεια και να πάνε στο φως. Λίγο καιρό αφ’ότου ο Ρόμπιν ανέκτησε την ψυχή του αισθάνθηκε καλύτερα, με μια εσωτερική ηρεμία.
Η Λίνα, 18, είχε φοβίες, κρίσεις πανικού, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη, βουλιμία, τάσεις αυτοκτονίας, κάκιστη μνήμη, αναποφασιστικότητα και έλλειψη συγκέντρωσης. Οι ψυχίατροι την είχαν διαγνώσει με δέκα διαφορετικές παθήσεις. Είχε παρατήσει το σχολείο και καθόταν σπίτι. Είχε χάσει το 87% της ψυχής της από το οποίο το 74% ήταν από αυτή τη ζωή. Στις προηγούμενες ζωές της υπέφερε πολύ από το χαμό αγαπημένων προσώπων και έτσι έχασε τα πρώτα θραύσματα. Σ’ αυτή τη ζωή τα έχασε στην ηλικία των 4, 5 και 6 χρόνων από υποσυνείδητο φόβο μήπως πάθει τα ίδια. Ανάμεσα στην πρώτη συνεδρία όπου τής αφαιρέσαμε μια σκεπτομορφή και τη δεύτερη, αυτή της ανάκτησης, ένοιωσε αρκετή βελτίωση. Ξεπέρασε τον πανικό, άρχισε να έχει καλές μέρες και να συνειδητοποεί καλύτερα την κατάστασή της και τις επιθυμίες της. Δύο μήνες μετά την ανάκτηση ψυχής είχε γίνει για πρώτη φορά υπομονετική, είχε χάσει τον κοινωνικό της φόβο, την κατάθλιψη και τη μανία καθαριότητας και μπορούσε επιτέλους να διαλέξει ρούχα που τής πήγαιναν και να χαρεί τη θηλυκότητά της. Βρήκε δουλειά και έκανε σχέδια για περαιτέρω εκπαίδευση. Δυστυχώς αντί για ευγνωμοσύνη εισπράξαμε το αντίθετο. Επισκέφτηκε κάποια μέντιουμ που τής είπανε ότι την εξαπατήσαμε και ότι αντί για την ψυχή της τής στείλαμε δαίμονες. Τα πίστεψε και μάς κατηγόρησε για απάτη και μαύρη μαγεία. Έτσι κόπηκε κάθε επαφή μαζί της. Και το πιο ειρωνικό είναι ότι στη χώρα της τα μέντιουμ και γενικά ο κόσμος δεν πιστεύουν στους δαίμονες και στα μάγια!
Η Λένα, 50, έχασε το 78% της ψυχής της σε μια προηγούμενη ζωή, στην οποία υπέφερε από κατάθλιψη και ψύχωση κατόπιν τοκετού. Σε εκείνη τη ζωή στη Δανία σκότωσε τη μητέρα της και τα δυό της δίδυμα παιδιά και κατέληξε σε ίδρυμα. Με το που της αφαιρέσαμε την οντότητα (ο άντρας της από εκείνη τη ζωή) αισθάνθηκε εντελώς διαφορετικά, σαν να ήταν κολλημένη στο έδαφος και ξεκόλλησε. Μετά την ανάκτηση, αισθάνθηκε περισσότερες διαφορές. Είχε πλέον περισσότερη ενέργεια και η αρνητική ενέργεια των γύρω της δεν την επηρέαζε πια τόσο.
Η Μαρία, 39, είχε δεκαετίες κατάθλιψης και οι αρνητικοί άνθρωποι την επηρέαζαν σημαντικά. Είχε χάσει το 80% της ψυχής της , όλο στην τωρινή ζωή. Είχε επίσης 25 δαίμονες, όλοι θύματα μιας ζωής προ Χριστού ως ιερέας που τούς εκτέλεσε και αφιέρωσε στους αρχαίους θεούς (και σ’ αυτή την περίπτωση ανύπαρκτους) ώστε το χωριό του να έχει μια καλή σοδειά. Μετά την απελευθέρωση ένοιωσε καλύτερα, ξαλαφρωμένη. Μετά την ανάκτηση, η αλλαγή ήταν τεράστια. Η Μαρία ένοιωθε άλλος άνθρωπος, γεμάτη ζωντάνια, χαρά και όρεξη να κάνει καινούργια πράγματα.
Η Μίνα, 29, είχε χάσει το 78% της ψυχής της. Υπέφερε από ανορεξία και βουλιμία και δεν ήταν σε θέση να πάρει αποφάσεις. Είχε χάσει τα θραύσματά της σε μια ζωή στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στη Γερμανία, στην οποία έμεινε ορφανή στα πέντε της, βλέποντας την οικογένειά της να πεθαίνει σε μια πυρκαγιά. Έμεινε μόνη στο δρόμο και πέθανε από πείνα. Επίσης επηρεαζόταν από την οντότητα του άντρα της, την ψυχή ενός άντρα που είχαν δηλητηριάσει μαζί σε μια άλλη ζωή, πολύ πιο παλιά. Η Μίνα άρχισε κάνοντας μια συνεδρία υπνοθεραπείας που την βοήθησε να ισορροπήσει τις διατροφικές της διαταραχές. Η συνεδρία πνευματικής απελευθέρωσης του άντρα της τη βοήθησε να κάνει σχέδια για το μέλλον. Τη μεγάλη διαφορά την αισθάνθηκε μετά την ανάκτηση ψυχής. Σταμάτησε εντελώς να σκέφτεται το φαγητό, ενεργοποιήθηκε η διαίσθησή της και η ικανότητα λήψης αποφάσεων και της έρχονταν πολλές ιδέες για το μέλλον.
Η Ρίτα, 56, ήταν επίσης με κατάθλιψη, είχε πολλά προβλήματα υγείας εξ αιτίας κακής διατροφής και ήταν ακινητοποιημένη στη ζωή της. Είχε χάσει το 87% της ψυχής της, και σε προηγούμενες ζωές και στην τωρινή. Είχε μια καρμική οντότητα από μια ζωή στο μεσαίωνα όπου έκανε μαύρη μαγεία και μια σκεπτομορφή από την τωρινή της ζωή. Αυτή δεν αισθάνθηκε μεγάλη διαφορά μετά από τις θεραπείες, αλλά η κατάθλιψη ελαττώθηκε, άρχισε να βάζει τη ζωή της σε τάξη και ακολούθησε μια σειρά θεραπειών για τα σωματικά της προβλήματα.
Ο Σταύρος, 46, δεν υπέφερε από κάτι συγκεκριμένο, αλλά αισθανόταν ένα κενό, μια ακινητοποίηση και πολλή αρνητικότητα. Είχε χάσει ένα μεγάλο μέρος της ψυχής του σε 15 προηγούμενες ζωές, στις οποίες καταδιωκόταν από ένα δαίμονα που απέκτησε σε μια ζωή στο Περού σαν χριστιανός ιεροκύρηκας που εκτελούσε όσους Ινδιάνους δεν αλλαξοθρησκούσαν. Ούτε κι αυτός ένοιωσε μεγάλη διαφορά μετά την ανάκτηση ψυχής, αλλά άρχισε να βάζει τα θεμέλια για να βελτιώσει τη ζωή του. Μετά την τελευταία θεραπεία που έκανε για τη διάσπαση της σκιας του, έγινε κι αυτός άλλος άνθρωπος.
Ο Γιοχάννες, 22, είχε χάσει το 98% της ψυχής του από εξωγήινους που τού είχαν βάλει 145 εμφυτεύματα. Ήταν σε ανάλογη κατάσταση με τη Λίνα. Ήταν εξαιρετικά συνεργάσιμος στην αρχή, μέχρι και την ανάκτηση ψυχής, αλλά τα εμφυτεύματά του σε συνδιασμό με το χασίς που κάπνιζε και τα ψυχιατρικά φάρμακα που δεν έπαιρνε (ενώ έπρεπε) τον έστρεψαν εναντίων μας, κατηγορώντας μας για απάτη. Κάποια στιγμή μάς ζήτησε συγνώμη, αλλά αργότερα ξανάρχισε τα ίδια. Οι οδηγοί μας τού βγάζουν μόνοι τους τα εμφυτεύματα γιατί είναι καινούργια και εύκολα. Και ελπίζουμε μια μέρα να καταλάβει πόσο τον βοηθήσαμε.
Ο Χέρριτ, 61, είχε χάσει το 87% της ψυχής του, εν μέρει σε τούτη τη ζωή, όταν έκανε αστρικά ταξίδια και ένα ιδαίτερο είδος διαλογισμού. Ήταν ειδική περίπτωση, γιατί είχε μια πολύ δυνατή σκια που ήταν συνδεδεμένη με μια καρμική οντότητα, και χρειάστηκε δουλειά επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ανάκτηση ψυχής έγινε αναγκαστικά σε δύο συνεδρίες γιατί αλλιώς η σκια του θα μάς σταματούσε. Στην προκειμένη περίπτωση ο οδηγός μας την κορόιδεψε. Μετά την ανάκτηση απέκτησε μεγαλύτερη ικανότητα συγκέντρωσης και δεν έκανε πια λάθη στη δουλειά του. Επίσης ένοιωσε περισσότερο γειωμένος, περισσότερο παρών στα γεγονότα της ζωής του.
Εγώ έχω χάσει το 82% της ψυχής μου: το 30% σε μια προηγούμενη ζωή όπου με βιάσανε και το υπόλοιπο στην τωρινή, από συναισθηματικό πόνο. Η δική μου περίπτωση είναι ξεχωριστή, γιατί δεν έχασα θραύσματα αλλά η ψυχή μου κονιορτοποίηθηκε και διασπάρθηκε σε όλο τον κόσμο, στις διάφορες χώρες όπου έζησα ή ταξίδεψα. Έτσι οι βοηθοί και άγγελοί μας χρειάστηκαν χρόνια για να μαζέψουν τη σκόνη μου και άλλα τόσα για να την καθαρίσουν από τον πόνο. Όμως η απώλειά μου δεν με επηρεάζει ιδαίτερα, παρά μόνο στο ότι εξαντλούμαι εύκολα, έχω ημικρανίες και έχω δυσκολία να συγκεντρωθώ στο διαλογισμό.
Όσον αφορά τον αγαπημένο μου, έχασε σχεδόν το 100% της ψυχής του από μαύρη μαγεία του αδερφού του. Γι αυτόν η διαδικασία είναι ακόμα πιο χρονοβόρα από ό,τι για μένα, αφού οι καρμικοί του δαίμονες ήταν 40, οι εξωγήινοι εκατοντάδες, οι σκιες 25, τα αγκάθια 155, τα αιθερικά εμφυτεύματα εκατοντάδες, και τα κολάρα του σκλάβου τρία. Ξέρω ότι όλα αυτά ακούγονται σαν επιστημονική φαντασία, αλλά δυστυχώς είναι αλήθεια.
Είχαμε επίσης περιπτώσεις στις οποίες τα χαμένα θραύσματα ήταν λίγα ή βρίσκονταν γύρω από την αύρα του ατόμου. Αυτοί δεν χρειάζονται συνεδρία για να τα ανακτήσουν, αλλά ο οδηγός τους το κάνει μόνος του, σε συνεργασία με τον δικό μας.
Πολλοί από αυτούς που έρχονται να κάνουν ύπνωση ανακαλύπτουν ότι έχουν ένα ή περισσότερα χαμένα θραύσματα. Σ’αυτές τις περιπτώσεις η ανάκτηση γίνεται στην ύπνωση, αν πρόκειται για ένα ή δύο κομμάτια. Φυσικά το ιδανικό είναι να τούς τσεκάρει κατόπιν ο οδηγός μας, μήπως και έχουν χάσει και άλλα που δεν είδαν στην ύπνωση. Ιδού κάποια παραδείγματα:
H Eλένη, 40, είδε στην ύπνωση μια ζωή ως ιερέας στην αρχαία Αίγυπτο. Ήταν όμως σκληρός με τους αδύναμους και χτύπαγε και βίαζε τις σκλάβες του παλατιού. Στο τέλος της ζωής του μετανόησε και ζήτησε από το θεό Ρα να τον σκοτώσει. Ένοιωσε ένα βέλος στο στήθος και πέθανε. Στο σημείο όπου μπήκε το βέλος αποκόπηκε και έμεινε και ένα κομμάτι της ψυχής του. Ζήτησα από τους άγγελους να έρθουν και να θεραπεύσουν αυτό το κομμάτι. Έτσι και έγινε και αυτό επέστρεψε στην κάτοχό του.
Ο Θάνος, 40, πήγε στην ύπνωση σε ένα ατύχημα που είχε σ’ αυτή τη ζωή, στο οποίο έχασε την όρασή του απ’ το ένα μάτι. Στο μέρος του ατυχήματος είχε μείνει ένα θραύσμα της ψυχής του από το τραυματισμένο μάτι. Με την ίδια διαδικασία καθαρισμού, το πήρε πίσω. Τσεκάραμε το ενεργειακό του σώμα και είδε ένα σκούρο λεκέ στα γεννητικά του όργανα. Ήταν μια σκεπτομορφή που δημιουργήθηκε από φόβο και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι άγγελοι τη διέλυσαν και ο Θάνος είδε ότι τού έλειπε ένα κομμάτι εκεί. Επανακτήσαμε το χαμένο κομμάτι και ο Θάνος ένοιωσε μια ζεστασιά και μια νέα ενέργεια σ’ αυτό το μέρος του σώματός του. Εδώ και μερικά χρόνια δεν λειτουργούσε τέλεια στο σεξουαλικό τομέα και κουραζόταν εύκολα. Μετά τη συνεδρία αισθάνθηκε πιο ακμαίος και ξανανιωμένος.
Ο Gabriel, 30, μεγάλωσε με μια μητέρα μάρτυρα του Ιεχωβά. Στα 20 του χρόνια, η εκκλησία αυτής της αίρεσης τον κάλεσε για να τού ανακοινώσει ότι τον διώχνει επειδή έβγαινε και έπινε και για έναν καυγά στο δρόμο. Αυτό σήμαινε ότι ποτέ πια δε θα έβλεπε το κοριτσάκι που μεγάλωσε. Η μητέρα αυτού του παιδιού έπρεπε να δουλέψει πολύ μερικά χρόνια και το είχε αφήσει στο σπίτι του Gabriel. Αυτός είχε τελειώσει το σχολείο και είχε ελεύθερο χρόνο. Τo φρόντισε σαν να ήταν η κόρη του μέχρι την ηλικία των τεσσάρων χρόνων. Ο πόνος ήταν τόσο μεγάλος και για τους δυό που το κοριτσάκι έχασε ένα κομμάτι της ψυχής του το οποίο αυτός πήρε. Είχε φτάσει λοιπόν η ώρα να γυρίσει πίσω. Αυτό στοίχισε πολύ στο Gabriel, αλλά άκουσε τον οδηγό του, ο οποίος τού είπε στην ύπνωση το ίδιο με μένα. Κάλεσε το κοριτσάκι, που τώρα ήταν 11 χρονών, και τής δώσαμε πίσω το κομμάτι της, καθαρισμένο από την αρνητική ενέργεια. Αν και στενοχωρημένος, ο Gabriel ήξερε ότι έκανε το σωστό. Ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα το κορίτσι να εναντιωθεί στη θρησκεία της μητέρας της (που επίσης είναι μάρτυρας του Ιεχωβά) και να μπορέσει να έρθει ξανά σε επαφή με τον Gabriel. Παρ’ όλο που δεν τον θυμάται, τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν μερικές φορές στην εκκλησία, στην οποία αυτός πηγαίνει που και που για να ακούσει τη λειτουργία. Όμως απαγορεύεται να μιλάει με άλλους μάρτυρες του Ιεχωβά εκτός της μητέρας του. Και ο Gabriel είχε χάσει ένα θραύσμα της ψυχής του, επίσης απ’ την καρδιά, τη μέρα που τον έδιωξαν απ’ την αίρεση. Είχε μείνει σε κείνη την εκκλησία. Το επανακτήσαμε με την ίδια διαδικασία.
Η Αλεξάνδρα, 35, Είχε μια σχέση πολύ ανταγωνιστική με τη μητέρα της. Στη συνεδρία, πήγε σε μια ζωή στη Σκωτία, το δωδέκατο αιώνα. Η αδερφή της παντρεύτηκε, ενώ αυτή (που λεγόταν Άμπυ) ζήλεψε και ερωτεύτηκε τον άντρα της. Αυτός ήταν ευγενικός μαζί της, αλλά τίποτα περισσότερο. Η Άμπυ έφτιαξε μια φαντασίωση στο μυαλό της ότι αυτός την αγαπούσε με το αποτέλεσμα να μείνει ανύπαντρη. Πέρασε τη ζωή της αγαπώντας τον κρυφά και λαχταρώντας να τον έχει για τον εαυτό της. Εξ αιτίας αυτού του μαρτυρίου έχασε ένα κομμάτι της ψυχής της. Σε επαφή με τον πνευματικό της οδηγό, έμαθε ότι εκείνος ο άντρας ήταν η δίδυμη ψυχή της αδερφής της και ότι ήταν προορισμένοι να είναι μαζί. Η Άμπυ τον ερωτεύτηκε από απομόνωση και ζήλεια. Αν είχε ξεπεράσει τη ζήλεια της θα είχε γνωρίσει άλλον άντρα και θα ήταν ευτυχισμένη μαζί του. Η αδερφή της ήταν τώρα η μητέρα της. Πήγαμε στη Σκωτία όπου βρήκε το θραύσμα της και το επανέκτησε.
Μερικοί από τους πελάτες μας, μετά από την πνευματική απελευθέρωση δεν ήρθαν ποτέ να επανακτήσουν τα χαμένα κομμάτια τους που οι οδηγοί μας είχαν μαζέψει γι αυτούς. Αυτά φυλάσσονται σε ένα μέρος στο Φως και τα άτομα αυτά θα μπορούν να τα πάρουν στην επόμενη ενσάρκωσή τους, αν και όχι ομογενoποιημένα, αφού αυτή η δουλειά γίνεται στη συνεδρία με τον συνεργάτη μου, όταν έρχονται ταυτόχρονα όλα τα χαμένα κομμάτια από όλες τις ζωές των πελατών μας. Αυτό σημαίνει ότι θα τα ξαναχάσουν εύκολα. Δυστυχώς δεν πιστεύουν όλοι στην πνευματική θεραπεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου