Πολλές άυλες οντότητες προσκολλούνται στο αστρικό σώμα των ανθρώπων. Αυτές μπορεί να είναι δαίμονες, εξωγήινοι, υβρίδια, στοιχοιακά, ξωτικά, ψυχές ζώων, σκεπτομορφές, κτλ. Όμως το πιο συνηθισμένο είναι οι ανθρώπινες ψυχές.
Η Ρένα, 35, είχε μια ζωή μέσα στην οργή και στον πόνο. Στην ύπνωση δεν μπορούσε να δει εικόνες άλλες από ένα φως ή ότι πέταγε. Καθώς προσπαθούσα να την σπρώξω σε κάποια κατεύθυνση, άρχισε να πονάει στη φτέρνα. Φόραγε πέδιλα και είχε βάλει ένα τσιρότο στη φτέρνα, εκεί που τη χτύπαγε το λουράκι. Με ερωτήσεις έμαθα ότι ο πόνος ήταν κόκκινος, σαν φωτιά, και ότι έκρυβε οργή. Ο πόνος μεγάλωνε και τής είπα να βγάλει το πέδιλο. Συνέχισα να ρωτάω για τη φωτιά, που προφανώς ήταν οντότητα, αλλά δεν έπαιρνα άλλες απαντήσεις. Η οντότητα βγήκε ξαφνικά από το σώμα της, μού είπε η Ρένα. Σκέφτηκα μήπως επρόκειτο για δαίμονα και κάλεσα τους άγγελους πολεμιστές και τους άγγελους σώστες. Έζωσαν την οντότητα με θεραπευτικό φως και τής είπα να δει βαθειά μέσα της. Ξεπρόβαλλε ένα γελαστό αγοράκι! Αυτοαποκαλλούνταν άνοιξη, γιατί τού άρεσε αυτή η εποχή. Το είχαν παρατήσει οι γονείς του και ήταν γεμάτο οργή και πόνο. Στη Ρένα βρήκε καταφύγιο όταν αυτή ήταν στη μήτρα της μητέρας της. Η μητέρα της έκλαιγε γιατί η οικογένεια του άντρα της δεν τη δεχόταν, και ο πόνος της πέρασε στο έμβρυο. Το πνεύμα του παιδιού συντονίστηκε με το παρόμοιο αυτό συναίσθημα και θέλησε να βοηθήσει το έμβρυο, προσκολλούμενο σ΄αυτό. Όμως έτσι διαιώνησε τον πόνο και την οργή στη Ρένα για την υπόλοιπη ζωή της. Το παιδί είχε πεθάνει και η οργή του δεν τού επέτρεψε να πάει στο Φως, στον ουρανό. Με τη θεραπεία των αγγέλων έφυγε ο θυμός. Το ρώτησα αν υπήρχε κάποιος που αγαπούσε όταν είχε δικό του σώμα. Αγαπούσε τη γιαγιά του, μού είπε. Την κάλεσα εφ’ όσον βρισκόταν στο Φως, , αυτή ήρθε και έφυγαν μαζί, με δάκρυα συγκίνησης.
Ο Γιάννης, 36, είναι πετυχημένος αναισθησιολόγος, δουλεύει σκληρά, μελετάει και προχωράει με μεγάλη επιτυχία στο επάγγελμά του. Ο μεγάλος του φόβος είναι η φτώχεια. Στον ερωτικό τομέα δεν τα πάει καλά, αφού παρατάει γρήγορα κάθε γυναίκα με την οποία έχει σχέση. Είδε μια ζωή στο Μεσαίωνα, ως Ραφαήλ, στη γαλλική πόλη του Μονπελιέ, όπου ο πατέρας του τον έστειλε σε μοναστήρι στα 12 του, για να σπουδάσει και να δουλέψει. Η μητέρα του είχε πεθάνει όταν αυτός ήταν μωρό. Έγινε γιατρός και πήγε στην Ιταλία για ειδικότητα (ανατομία), όπου εγκαταστάθηκε και δούλεψε ως καθηγητής ιατρικής. Ο πατέρας του ήταν σιδεράς και με χαρά του ξέφυγε από τη φτώχεια. Όμως ήταν πάντα μόνος. Χωρίς φίλους, χωρίς έρωτα, χωρίς ποτέ μια σχέση. Στα 40 του κόλλησε λέπρα από πειράματα που έκανε με τους νεκρούς από λέπρα. Συνέχισε τα πειράματα στον εαυτό του, διοχετεύοντας διάφορα υγρά στο χέρι του. Δεν τον ένοιαζε αν πέθαινε. Το χέρι του μελάνιασε, ο Ραφαήλ ένιωσε κρύο, και πέθανε. Όμως δεν κατάλαβε ότι πέθανε και κατόπιν αιωρούνταν στο σκοτάδι. Όσο και να τον κατεύθυνα στο Φως, αυτός έμενε στο σκοτάδι. Τού άρεσε και ήθελε να μείνει εκεί μόνος του για πάντα. Του είπα να πάει στην κατάληξη της εμπειρίας του στο σκοτάδι, αλλά αυτός επέμενε ότι δεν υπήρχε κατάληξη. Τότε κατάλαβα ότι η ζωή που μού εξιστόρησε ο Γιάννης δεν ήταν δική του, αλλά του πνεύματος κάποιου άλλου, του Ραφαήλ! Ο Ραφαήλ έμεινε 800 χρόνια στο χαμηλό αστρικό πεδίο, ουσιαστικά στάσιμος στο πουθενά. Τον αιφνιδίασα ρωτώντας τον πότε μπήκε στο σώμα του Γιάννη. Είπε ότι μπήκε όταν αυτός ήταν 6-7. Μετά συνειδητοποίησε ότι εγώ είχα καταλάβει και είπε ότι είναι ο Γιάννης. Όμως δεν με έπεισε. Ο Γιάννης άρχισε να πονάει στην καρδιά, σημάδι ότι η οντότητα βρισκόταν εκεί. Προσπάθησα να πείσω το Ραφαήλ ότι δεν έχει δικαίωμα να καταλαμβάνει το σώμα του Γιάννη και ότι αυτό είναι κακό και για τον ίδιο. Κάλεσα τον οδηγό του Γιάννη και αυτός είδε ένα γέροντα να ανοίγει μια πόρτα. Όμως ο Ραφαήλ επέμενε πεισματικά ότι δεν θα φύγει. Ήθελε να μείνει μόνος εκεί όπου ήταν. Δεν αγαπούσε κανέναν από τη ζωή που μάς εξιστόρησε. Δεν αισθανόταν κανένα συναίσθημα, ούτε αγάπη, ούτε μίσος. Είχε αναισθητοποιήσει τα αισθήματά του! Ο Ραφαήλ λοιπόν ευθυνόταν για την επιλογή καριέρας του Γιάννη. Ο Γιάννης όχι μόνο είναι αναισθησιολόγος, αλλά δεν αισθάνεται καν σωματικό πόνο, έχει κυριολεκτικά αναισθητοποιηθεί. Άρχισα να κάνω σεμινάριο στο Ραφαήλ. Τού εξήγησα ότι πέθανε (μάλλον δεν το είχε καταλάβει), ότι προέρχεται από το χώρο των πνευμάτων όπου θα είναι ξανά ευτυχισμένος, ότι εκεί θα βρει τις αδερφές ψυχές του που είχε πριν ενσαρκωθεί στη Γαλλία, κτλ. Μετά από πολλή επιμονή, δέχτηκε τη θεραπεία των αγγέλων που είχα καλέσει και επιτέλους παραδέχτηκε ότι δεν ήθελε να είναι μόνος του. Κράταγε κακία στον κόσμο επειδή ήταν ολομόναχος τότε. Ήθελε να εκδικηθεί. Όμως μόνο τον εαυτό του εκδικούταν. Το κατάλαβε και ακολούθησε τον οδηγό του Γιάννη. Ο Γιάννης ένιωσε να ελαφραίνει, να εξαφανίζεται το βάρος στην καρδιά και να καθαρίζει ο ουρανός. Εξαντλημένος καθώς ήταν, προτίμησε να τον επαναφέρω από το να προσπαθήσουμε να πάρουμε απαντήσεις από τον οδηγό του. Ξύπνησε σε πλήρη σύγχυση. Θυμόταν ελάχιστα και χρειάστηκε να τού εξηγήσω ότι είχε οντότητα και η ζωή που είδε ήταν δική της. Πιστεύω ότι ο Ραφαήλ έκανε το Γιάννη να παρατάει όλες του τις σχέσεις, στην εξαναγκαστική εμμονή του να είναι μόνος και να εκδικείται τον κόσμο.
Η 36χρονη Ρένα αισθανόταν μοναξιά, ανασφάλεια και απόρριψη. Στην ύπνωση είδε μια κόκκινη και θυμωμένη ενέργεια που της τσίμπαγε το πόδι. Εστιάστηκε σ’ αυτήν και κάνοντας ερωτήσεις είδε ότι αυτή η ενέργεια είχε ενωθεί μαζί της όταν ήταν ακόμα στη μήτρα της μάνας της. Η οικογένεια του πατέρα της δεν ήθελε να είναι με εκείνη τη γυναίκα και η μητέρα της Ρένα αισθανόταν απόρριψη και θλίψη. Έτσι προσέλκυσε μια παρόμοια ενέργεια, η οποία πήγε κατευθείαν στη Ρένα για να βρει παρηγοριά. Ζήτησα από αυτήν την οντότητα να κοιτάξει βαθιά το εσωτερικό της φως και σύντομα θυμήθηκε ότι ήταν ένα όμορφο ξανθό παιδάκι. Οι γονείς του το είχαν εγκαταλείψει και τον μεγάλωνε η γιαγιά του. Αλλά ένιωθε πολύ μόνο. Δεν θυμόταν τίποτα άλλο και του εξήγησα ότι με κάποιο τρόπο είχε πεθάνει. Είπε ότι το όνομά του ήταν Άνοιξη, αν και μάλλον δε θυμόταν το πραγματικό του όνομα. Πάντως αγαπούσε τη γιαγιά του. Την κάλεσα από το Φως και ήρθε αμέσως. Η Ρένα δάκρυσε ενώ παρακολουθούσε αυτή την επανένωση. Αποχαιρέτησαν ο ένας τον άλλον και το αγοράκι πήγε χαρούμενο στο Φως με τη γιαγιά του.
Η Έλενα, 48, είχε κάνει σε περασμένη ζωή συμβόλαιο με τις δυνάμεις του σκότους για πλούτη και δύναμη. Σ’ αυτή τη ζωή, το άλυτο συμβόλαιο την ακολούθησε προκαλώντας της δυστυχία και πόνο. Με αυτή τη χαμηλή πνευματική δόνηση, έλκυσε ένα δαίμονα. Όταν τον βοηθήσαμε να θυμηθεί από που προήλθε, είδε ότι δεν ήταν άγγελος, αλλά φίδι που πέθανε. Η Έλενα το είχε δει σε ένα βράχο σε μια εκδρομή όπου πήγε, και όταν αυτό πέθανε προσκολλήθηκε πάνω της, ίσως επειδή γνώριζε τον δαίμονα της παλιάς συμφωνίας. Οι άγγελοι το οδήγησαν και αυτό στο πνευ-ματικό πεδίο, αφού λύσαμε το συμβόλαιό της.
Η Εύα, 45, είχε πολλά προβλήματα και είχε καταραστεί το θείο της. Σαν ιδιομορφία, και χωρίς φυσικά αυτό να θεωρείται πρόβλημα, απολάμβανε το σαδομαζοχιστικό σεξ και φορούσε πάντα μαύρα δερμάτινα ρούχα. Η κατάρα της έλκυσε ένα δαίμονα ο οποίος, αφού σκότωσε το θείο της, γύρισε στην ίδια, όπου και κόλλησε. Αφού φέραμε την ψυχή του θείου και επιτεύκτηκε η αλλη-λοσυγχώρεση, το πεδίο ήταν ελεύθερο για την απεγκλώβιση του δαίμονα. Και τελικά ούτε αυτός ήταν αληθινός δαίμονας, απλά δούλευε γι’ αυτούς. Ήταν πάνθηρας! Είπε ότι τον έπιασαν οι άν-θρωποι και τον βασάνισαν για να αποδείξουν ποιος είναι ο πιο γενναίος. Κατόπιν τον κρέμασαν σε ένα δέντρο. Τον λυπήθηκα απίστευτα. Με την οργή και την αδικία που ένοιωθε, ήταν εύκολο να πειστεί από τους δαίμονες να κάνει το κακό στους ανθρώπους. Έφερα τις ψυχές των παλιών του φίλων από το δάσος όπου ήταν και έφυγε μαζί τους για το Φως. Τουλάχιστον τώρα αν η Εύα συ-νεχίσει να έχει γούστα SMΒ (sadomasochism and bondage) θα είναι από δική της επιλογή, και όχι εξ αιτίας του πάνθηρα.
Η Λίνα, 28, είχε κατάθλιψη, κρίσεις υστερίας, θυμό και άγχος. Υπεύθυνες ήταν δύο οντότητες: η ψυχή ενός Έλληνα απ’ το 37 π.χ. ο οποίος δολοφονήθηκε και έμεινε 2.000 χρόνια στη γη, πηδώντας από σώμα σε σώμα και σε ένα εξωγήινο ζώο! Μπήκαν στο αστρικό της σώμα όταν ήταν μικρή και έτρωγε ξύλο από τους γονείς της. Είδε ότι είχε σημαντική αποστολή, να βοηθήσει την ανθρωπότητα να ανεβεί σε δόνηση. Είχε ενσαρκώσεις και σε άλλους πλανήτες και στον ύπνο της πήγαινε σ’ αυ-τούς για να τους βοηθήσει.
Τον Έλληνα τον έπεισα να ακολουθήσει την όμορφη οδηγό του ενώ με το ζωάκι δεν μπορούσα να συνενοηθώ. Ο οδηγός της Λίνας μού είπε ότι είναι από έναν άλλο μη υλικό κόσμο όπου γνωρίζουν μόνο τις δυνάμεις του σκότους. Κάλεσα τον κυβερνήτη αυτής της διάστασης. Ο κυβερνήτης είπε ότι τα πλάσματα της διάστασής τους δεν κάνουν καμιά δουλειά, αλλά αυτός είναι υπεύθυνος να τα τι-μωρεί όλα φυλακίζοντάς τα για 33 χρόνια. Μετά τα παραδίδει στη θεότητα στην οποία υπακούει. Αυτή τα χρησιμοποιεί σαν σκλάβους. Δεν μπορούσε να μού αποκαλύψει το όνομά της, γιατί τού το έχει απαγορέψει. Ο ίδιος λυπόταν που αναγκάζεται να κάνει αυτά τα πράγματα, αλλά η θεότητα τον έχει απειλήσει ότι αν δεν υπακούσει θα τους σκοτώσει όλους. Τού εξήγησα για τις διαφορές μεταξύ φωτεινών και σκοτεινών δυνάμεων. Είπε ότι οι άλλοι δεν ξέρουν τι σημαίνει καν αγάπη, αλλά αυτός έχει μια μικρή ιδέα. Προφανώς γι’ αυτό και η μοίρα ήθελε να γίνει κυβερνήτης, ώστε να καταλάβει την ευκαιρία λύτρωσης όταν αυτή θα ερχόταν. Ο κόσμος του είχε από παλιά ένα συμβόλαιο που ανανεωνόταν κάθε τόσο. Και αυτός το είχε ανανεώσει, χωρίς όμως καν να θυμάται τι έλεγε. Προφα-νώς ο δαίμονας τού προκάλεσε αμνησία... Τού εξήγησα ότι αν ανακαλέσει το συμβόλαιο, ο καθένας από το λαό του του θα είναι ελεύθερος να διαλέξει αν θέλει το κακό ή το καλό και οι ψυχές τους θα μπορούν να εξελίσσονται. Συμφώνησε, επανέλαβε την Απάρνηση του Σκότους και ζήτησα από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να στείλει στον κόσμο αυτόν έναν καθοδηγητή για να τούς εκπαιδεύσει, όποιος κριθεί κατάλληλος (ελοχίμ, αρχάγγελος, Ιησούς Χριστός, κτλ). Ο κυβερνήτης θα συνεργαστεί. Το ζώο είχε απλά χαθεί στο άπειρο, μη ξέροντας πού πήγαινε και κατέληξε στη Λίνα, λόγω παρομοίων συναισθημάτων. Ακολούθησε τον κυβερνήτη χωρίς να πολυκαταλαβαίνει τι έγινε. Με λίγα λόγια, χάρη σε ένα ζωάκι σώσαμε έναν ολόκληρο πλανήτη!
Οι χαμένες ψυχές έλκονται από παρόμοια συναισθήματα που έχουν οι άνθρωποι και προσκολλούνται σ' αυτούς, θεωρώντας ότι μοιάζουν. Τούς παίρνουν όμως την ενέργειά τους και τούς μεταδίδουν τις δυσλειτουργικές συμπεριφορές τους και τα αρνητικά συναισθήματά τους. Αυτές οι ψυχές δεν φεύγουν με τον εξορκισμό της εκκλησίας, γιατί δεν είναι σατανικές. Η υπνοθεραπεία είναι μια από τις λίγες μεθόδους του δυτικού κόσμου για να απεγκλωβιστούν. Φυσικά, και στον καρμικό καθαρισμό αφαιρούνται και όποιες χαμένες ψυχές βρίσκονται προσκολλημένες στο κάθε άτομο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου