Από την πνευματική οπτική γωνία η ετεροφυλοφιλία είναι μια σύμβαση. Σ'ένα δίφυλο κόσμο όπου η αναπαραγωγή παίζει σημαντικό ρόλο, η πλειοψηφία των ψυχών διαλέγει την ετεροφυλοφιλία για να βγάλει εις πέρας χωρίς περιττές επιπλοκές την αποστολή της.
Εν τούτοις, σύμφωνα με τις επίσημες έρευνες, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων, το 10%, είναι ομοφυλόφιλοι. Το διαλέγουν όλοι όταν ως ψυχές σχεδιάζουν την επερχόμενη ζωή τους; Οι έρευνες αποκαλύπτουν πως όχι. Ένα ποσοστό ήταν στην πλειοψηφία των ζωών τους (ή στην αμέσως προηγούμενη ή ακόμη και σ' αυτήν που τούς επηρεάζει πιο πολύ) το ένα από τα δύο φύλα και ξαφνικά πρέπει να ενσαρκωθούν ως το αντίθετο. Η προσαρμογή δεν είναι για όλους εύκολη και πολλοί διατηρούν τη σεξουαλική έλξη που είχαν παλιά για το αντίθετο φύλο, που όμως τώρα είναι το ίδιο φύλο. Συνήθως διατηρούν και το σεξουαλικό ρόλο που είχαν, αν ήταν δηλαδή γυναίκες παραμένουν παθητικοί, ενώ αν ήταν άντρες, παραμένουν ενεργητικές. Επίσης διατηρούν συχνά μια θηλυκότητα (αν είναι άντρες) ή αρρενωπότητα (αν είναι γυναίκες).
O Μιχάλης, 23, που είχε μια σχετική θηλυκότητα, είδε ότι στη ζωή που τον επηρεάζει περισσότερο, στο Μεξικό, ήταν γυναίκα, όμως αυτό το κατάλαβε όταν πλέον είδε τον εαυτό του γριά. Όσο έβλεπε τον εαυτό του σε μικρότερη ηλικία νόμιζε ότι ήταν αγόρι. Προφανώς τού ήταν δύσκολη η προσαρμογή από το ένα φύλο στο άλλο.
Όπως είπα πριν, από όλες τις περασμένες μας ζωές, μία είναι αυτή που μάς επηρεάζει περισσότερο. Μπορεί να είναι η τελευταία, μπορεί όμως να τη ζήσαμε εκατοντάδες χρόνια πριν, και να ήρθε η ώρα να τελειώσουμε αυτό που αφήσαμε στη μέση ή να βελτιώσουμε κάποιο ελάττωμά μας που εκδηλώθηκε εντονότερα σ' εκείνη τη ζωή. Αν τότε ήμαστε ομοφυλόφιλοι, το πιο πιθανό είναι να είμαστε και τώρα. Σ΄αυτή την περίπτωση, η ομοφυλοφιλία “πάει πακέτο”. Σ' αυτή την κατηγορία του πακέτου ανήκουν οι περισσότεροι γκέι πελάτες μου, όπως προέκυψε από την ύπνωση που έκαναν.
Η Ρένα, 45, είχε σχέση με την Καρίνα, αλλά η τελευταία την άφησε και τα έφτιαξε με μια συνονόματη φίλη της Ρένας. Η πελάτισσα μου είχε κολλήσει επί μία δεκαετία, μη μπορώντας να την ξεπεράσει. Στην ύπνωση είδε μια ζωή στην Ιρλανδία το 1932, όπου ήταν παιδικές φίλες με την Καρίνα. Αγαπιόντουσαν πολύ και έδωσαν όρκο να είναι πάντα μαζί. Όμως η Ρένα πέθανε στα 12, έχοντας ολοκληρώσει την πνευματική της αποστολή, που ήταν να λειτουργήσει σαν ένα κανάλι πνευματικού φωτός στα άλλα παιδιά. Η Καρίνα μεγάλωσε και ερωτεύτηκε έναν άντρα, που ήταν όμως παντρεμένος. Δεν τον πλησίασε από σεβασμό για το γάμο του και έμεινε μόνη και δυστυχισμένη όλη της τη ζωή. Ο άντρας εκείνος είναι τώρα η συνονόματη φίλη της. Η Καρίνα την άφησε για να είναι επιτέλους με την παλιά της αγάπη απ τη ζωή στην Ιρλανδία. Παρ' όλο τον όρκο που είχαν δώσει τα δύο κορίτσια, αυτό που βάραινε περισσότερο ήταν η ανεκπλήρωτη αγάπη. Όμως η Ρένα είδε ότι η σχέση της Καρίνας και της άλλης δε θα διαρκέσει για πάντα και ότι θα έρθει ξανά η σειρά της. Απλά αυτή τη φορά διάλεξαν να είναι και οι τρεις γυναίκες, για να μην έχει κάποιος το προβάδισμα, καθώς μια ετεροφυλόφιλη σχέση θα είχε και την υποστήριξη της κοινωνίας.
Ο Γιώργος, 26, ήταν και στην προηγούμενη ζωή του γκέι, στο Παρίσι. Ήταν ερωτευμένος με ένα ζωγράφο, αλλά δεν τόλμησε να τού το πει. Παρακολουθούσε τους έρωτες του ζωγράφου και ζήλευε σιωπηλά. Η ζωή του ήταν μοναχική και στενάχωρη. Τώρα απλά δεν τολμάει να γνωρίσει άντρες και να κάνει μια σχέση, με πρόφαση κάποιες παλιές κακές εικόνες των ομοφυλόφιλων. Προτιμάει να βγαίνει με λεσβίες με τις οποίες είναι “ασφαλής”. Είναι καινούργια ψυχή και βρίσκεται ακόμα μεταξύ 0 και ένα. Ο οδηγός μας τού είπε στη διοχέτευση που έκανε ότι πρέπει επιτέλους να τολμήσει να ζήσει. Πρέπει να βγει έξω, να γνωρίσει άντρες, να ριψοκινδυνεύσει, κι ας πληγωθεί, αφού έτσι ωριμάζουμε.
Ο Γιώργος, 30, είδε ότι στην αμέσως προηγούμενη ζωή του στην Αθήνα ήταν λεσβία που ζούσε ευτυχισμένα με την κοπέλλα της. Όμως η κοπέλλα σκοτώθηκε νέα σε τροχαίο. Τώρα θέλησε να βιώσει την αντρική ομοφυλοφιλία, αν και τού αρέσουν και οι γυναίκες, και είδε ότι θα παντρευτεί γυναίκα. Κάτι μού λέει ότι αυτή θα είναι η μετενσάρκωση της παλιάς του αγαπημένης.
Η Εύα, 26, είδε κι αυτή μια ζωή στο Παρίσι του 19ου αιώνα όπου ήταν χορεύτρια καν καν. Είχε σχέση με μια άλλη κοπέλλα. Ζούσαν μόνες τους και σε ξεχωριστά σπίτια, όχι τόσο για το τι θα πει ο κόσμος όσο γιατί αγαπούσαν την ελευθερία τους. Τώρα είναι πάλι λεσβία, πιο πολύ από νοσταλγία για την παρισινή ζωή.
Πολλοί διαλέγουν την ομοφυλοφιλία για την επερχόμενη ζωή τους γιατί θα τούς βοηθήσει να γίνουν δυνατότεροι, αφού στην κοινωνία μας δεν είναι ακόμα πλήρως αποδεκτή. Στο βιβλίο “Courageous Souls” του Robert Schwartz έχουμε ένα τέτοιο παράδειγμα, τον Jon. Οι γονείς του Jon συμφώνησαν απρόθυμα, ως χάρη προς αυτόν, να μην αποδέχονται τη σεξουαλικότητά του, ώστε να μεγαλώσει χωρίς την αποδοχή τους. Έτσι θα αναγκαζόταν να δουλέψει πάνω στον εαυτό του και να γίνει πιο δυνατός. Ο Jon μεγάλωσε τη δεκαετία του '60 σε θρησκευτικό περιβάλλον, όπου η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν ντροπή. Κουβαλούσε από παλιές ζωές αισθήματα ντροπής που έπρεπε να διώξει από μέσα του και διάλεξε να την ξαναβιώσει, χωρίς όμως αυτή τη φορά να φταίει σε τίποτα, ώστε να την ξεπεράσει. Ο Jon διάλεξε να νοσήσει και από AIDS, το οποίο είναι άλλο κεφάλαιο, όμως συχνά αλληλένδετο με την ομοφυλοφιλία. Στη δική του περίπτωση, το ζητούμενο ήταν να νοιώσει ο ίδιος και ο περίγυρός του αγάπη άνευ όρων γι΄αυτόν, ξεπερνώντας το κοινωνικό στίγμα. Νοιώθοντας ως ενσαρκωμένοι την άνευ όρων αγάπη που νοιώθουμε όταν είμαστε πνεύματα στον πνευματικό κόσμο, ανεβάζουμε τη δόνηση της ψυχής μας και ανεβαίνουμε επίπεδο μάθησης.
Άλλοτε η ομοφυλοφιλία αποτελεί εξισορροπητικό κάρμα. Κάποιος δηλαδή δεν αποδεχόταν κάποια ομάδα ανθρώπων σε μια παλιά ζωή και τούς φερόταν άδικα ή και βάναυσα και τώρα διάλεξε να αισθανθεί με τη σειρά του πώς είναι να τον αδικούν γι΄αυτό που είναι. Μόνο έτσι θα μάθει να αποδέχεται αυτούς που είναι διαφορετικοί.
Είχα κάποιες παρόμοιες περιπτώσεις, αν και ήπιες. Η Αναστασία, 43, είχε μια ζωή στην Αγγλία το 1748. Ήταν παντρεμένη και το ζευγάρι είχε έναν υπηρέτη. Ο άντρας της έκανε σεξ μαζί του πληρώνοντάς τον. Αυτή το ανακάλυψε και έστειλε τον υπηρέτη σε μοναστήρι. Αυτό είχε ως συνέπεια ο υπηρέτης να αυτοκτονήσει. Σ'αυτή τη ζωή βιώνει πώς είναι να είσαι γκέι και είχε αρκετά προβλήματα, μεταξύ άλλων εξ αιτίας της ψυχής του υπηρέτη η οποία ήταν αγκιστρωμένη πάνω της, ρουφώντας της την ενέργεια και προκαλώντας της εμμονές. Αφού οδηγήσαμε τον υπηρέτη στο φως, ο οδηγός μάς είπε ότι τα ηχητικά αρχεία της συνεδρίας έπρεπε να πεταχτούν, γιατί θα δημιουργούσαν πρόβλημα στον υπολογιστή μου και στο κασετόφωνο, λόγω της αρνητικής ενέργειας που είχε τη μορφή “κόλλας”.
Ο Μάνος, 24, ο οποίος στην προηγούμενη ζωή του, στη Γερμανία του 1920, ήταν μια όμορφη χορεύτρια που οι άντρες έβλεπαν σαν σεξουαλικό αντικείμενο. Αυτή δεν προσπάθησε να τούς καταλάβει, αλλά τούς έβριζε και τούς περιφρονούσε και ως αποτέλεσμα δεν βρήκε κανέναν που να θεωρεί αντάξιό της για να κάνει σχέση μαζί του. Έτσι πέρασε όλη της τη ζωή μόνη. Τώρα διάλεξε να νοιώσει πώς είναι να είσαι αντικείμενο πόθου άλλων αντρών και να αγαπάς άντρες, αλλά ως άντρας. Ίσως τώρα καταλάβει καλύτερα την αντρική ψυχοσύνθεση. Φαίνεται ότι κουβαλάει τύψεις από την προηγούμενη ζωή του, γιατί η ψυχή του δεν τού επιτρέπει να βρει κάποια σχέση που να τόν γεμίζει. Σ' αυτή τη ζωή νοιώθει αγάπη, όμως όχι άνευ όρων, αφού τερμάτησε την καλύτερή του σχέση γιατί δε δέχτηκε ότι ο άλλος είναι πολυγαμικός. Η κτητικότητα που νοιώθουν οι περισσότεροι από μας δεν είναι παρά εγωϊσμός, απαίτηση να είναι ο άλλος κτήμα μας και να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις και ανάγκες μας. Η αληθινή αγάπη προς την οποία οδεύουμε όλοι είναι να δεχόμαστε τον άλλο όπως είναι και να κατανοούμε τις ανάγκες του χωρίς αυτές να μάς πληγώνουν. Τότε θα έχουμε ολοκληρωθεί, θα έχουμε φτάσει την άνευ όρων αγάπη, αλλά θα είμαστε και δυνατοί.
Ο Βαγγέλης, 41, είχε μια ζωή προ Χριστού στην Ισπανία και ήταν παντρεμένος με μια κοπέλλα. Την έπιασε στο κρεββάτι με μια άλλη κοπέλλα. Οι χωρικοί συμφώνησαν να δέσουν τις δύο φίλες σε ένα πάσσαλο στην κεντρική πλατεία του χωριού και να τούς ρίξουν ντομάτες και αυγά, προς παράδειγμα αποφυγής και ντροπής. Σ' αυτή τη ζωή υπήρξε γκέι ακτιβιστής και πάλεψε ενάντια στην ομοφοβία.
Άλλοτε πάλι, πρόκειται για ομαδικό κάρμα. Μια ομάδα ψυχών έχει αναλάβει μια ειδική αποστολή και η ομοφυλοφιλία είναι μέρος της αποστολής. Οι έρευνες έδειξαν ότι πολλοί γκέι που έχουν έιτζ ήταν παλιά σαμουράι ή συγγενείς τους. Ποιο είναι εδώ το ομαδικό κάρμα δεν είναι γνωστό ακόμα.
Εξ' ίσου σημαντικές είναι οι περιπτώσεις όπου κάποιος έχει μια πολύ συγκεκριμένη αποστολή και μια εναλλακτική σεξουαλική ταυτότητα τη βοηθάει. Ένας δικός μου άνθρωπος διάλεξε να αφιερώσει τη ζωή του στον ακτιβισμό για τις μειονότητες προκειμένου να απαλλαγεί από μια κατάρα ανυψώνοντας πνευματικά την ψυχή του. Άρχισε με τον γκέι ακτιβισμό, και σίγουρα τον ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση το γεγονός ότι και ο ίδιος ήταν γκέι.
Οι αρνητικές εμπειρίες μιας προηγούμενης ζωής είναι μια άλλη μεγάλη κατηγορία μέσα στην οποία διαλέγουν να είναι ομοφυλόφιλες ή και ασεξουαλικές.
Η Άννα και η Βασιλική, 27 και 25, που τώρα είναι ζευγάρι, είχαν ζήσει και παλιότερα μαζί, και πέθαναν μαζί, κατόπιν βιασμού και δολοφονίας.
Η μητέρα μου ήταν ιερόδουλη στο Παρίσι του 1710. Ζούσε μες στη φτώχεια και την αθλιότητα και πέθανε νέα. Σ'αυτή τη ζωή παντρεύτηκε, αλλά δεν ένοιωθε σεξουαλική έλξη ούτε προς τους άντρες, ούτε προς τις γυναίκες. Όμως ερωτεύτηκε πλατωνικά μια γυναίκα -χωρίς ποτέ να της το εκμυστηρευτεί...
Ο Γιώργος, 26, είχε αρκετές θυελλώδεις και βίαιες σχέσεις με άλλους άντρες. Στην ύπνωση είδε μια ζωή στην Ολλανδία του 1930. Ο πατέρας του τον βίαζε από τα 7 του, και ενώ αρχικά πόναγε, αργότερα τού άρεσε. Όταν πήγε στο στρατό, τον βίαζαν ομαδικά. Παρ' όλα αυτά, ήταν ομοφυλόφιλος. Δεν κατάφερε όμως να το αποδεχτεί τότε. Τώρα η ψυχή που ήταν ο πατέρας του ήταν πάλι ο πατέρας του, αλλά χωρίστηκε στα δύο, γιατί ήταν και η πιο μακροχρόνια σχέση του. Αυτή τη φορά ο πατέρας του τού φέρθηκε άψογα, αλλά ο Γιώργος ήταν κάποια περίοδο ερωτευμένος μαζί του. Το αγόρι του δεν τού φέρθηκε το ίδιο καλά. Σε επαφή με τον οδηγό του, είδε ότι ότι τώρα καλείται να δεχτεί τη σεξουαλικότητά του, και δε θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, προκειμένου να γιατρευτεί από τα τραύματα της προηγούμενης ζωής.
Στην προηγούμενη ζωή μου με βιάσανε και άρχισα να παριστάνω την ιερόδουλη για να δολοφωνώ άντρες. Μέσα στο σοκ τους, τα θύματά μου έκαναν κάποια ευχή που αποτέλεσε συμφωνία με δαίμονα, αφού δεν ευχήθηκαν να πάνε στο Φως. Πολλοί από από αυτούς ευχήθηκαν να γίνουν ομοφυλόφιλοι άντρες, ώστε να μη χρειάζεται να έχουν σεξουαλική επαφή με γυναίκες. Κάποιοι ευχήθηκαν να γίνουν γυναίκες, επειδή τούς έκοψα το πέος και το να ξαναέχουν πέος θα τούς θύμιζε εκείνη την τραυματική εμπειρία. Κάποιοι ευχήθηκαν να με εκδικηθούν ή μίσησαν τις γυναίκες. Κάποιοι από αυτούς έγιναν γκέι, τρανσσεξουαλικοί ή τραβεστί. Σ΄αυτή τη ζωή συνάντησα όλους αυτούς που σκότωσα τότε -84 άτομα. Πολλοί από αυτούς με εκδικήθηκαν με άσχημη συμπεριφορά και εκμετάλλευση. Αλλά τελικά πήγα την ψυχή τους στο Φως.
Μια άλλη αιτία ομοφυλοφιλίας είναι η ύπαρξη παράλληλης νεράιδας στα αγόρια. Όσα αγόρια παρασύρθηκαν από μια νεράιδα που τα έπεισε να γίνουν κι αυτά νεράιδες και το έκαναν, είναι σε πολλές μεταγενέστερες ενσαρκώσεις γκέι. Εγώ πείστηκα σε μια ζωή έξω από το Δουβλίνο, το 1380, στα οχτώ μου, από μια νεράιδα που μού έδειξε τον κόσμο των νεραιδών, να γίνω νεράιδα. Μού είπε να πάω στο δάσος στις 6.06 τα ξημερώματα, στο σημείο όπου την είχα δει και να ευχηθώ με όλη μου την ψυχή να γίνω νεράιδα. Το έκανα, πέθανα επί τόπου και η ψυχή μου έγινε νεράιδα. Και με τη σειρά μου έκανα το ίδιο σε δεκάδες άλλα μέλη της ομάδας μου, πολλά από τα οποία ήταν αγοράκια. Η αποστολή της ψυχής όλων μας ήταν να πείσουμε τη νεράιδα να γίνει ξανά άνθρωπος, αλλά αποτύχαμε όλοι. Συνολικά σε εκείνο το δάσος μαζεύτηκαν 180 νεράιδες, όλες από παιδιά που ουσιαστικά αυτοκτώνησαν. Οι νεράιδες αυτές ήταν φυσικά σκοτεινές, δηλαδή αποκομμένες από τη θεϊκή πηγή, αφού επιθυμώντας να είναι κάτι άλλο από αυτό που ήταν έκαναν συμφωνία με σκοτεινή οντότητα. Και σαν σκοτεινές θρέφονταν από την ενέργεια των ανθρώπων, βάζοντάς τους εμφυτεύματα και κλέβοντάς τους κομμάτια ψυχής.
Σ΄αυτή τη ζωή συνάντησα ή γνώρισα τις παράλληλες φωτεινές ενσαρκώσεις όλων εκείνων των νεραϊδών, αγόρια και κορίτσια. Σχεδόν όλα τα αγόρια ήταν γκέι. Αυτοί έγιναν φίλοι μου.
Ο λόγος του προσανατολισμού τους ήταν να ανακαλύψουν την παράλληλη νεράιδα και να την πάνε στο Φως (όμως δεν ήταν γκέι σε όλες τους τις ενσαρκώσεις μετά τη ζωή στο Δουβλίνο, το οποίο δηλώνει ότι αυτή ήταν η αποστολή της ψυχής τους, κι όχι ότι επηρεάζονταν αυτόματα από τη νεράιδα). Και ο λόγος που εγώ αγαπούσα τους γκέι ήταν να ανακαλύψω το ίδιο πράγμα. Τελικά τα κατάφερα και τις πήγα όλες στο Φως το 2015. Πάντως αυτή η γνώση υπήρχε στο παρελθόν, αφού αντικατοπτρίζεται στα αγγλικά, όπου η λέξη “fairy” (νεράιδα) σημαίνει χαριτωμένο γκέι αγόρι.
Τέλος, υπάρχουν και ειδικές περιπτώσεις όπου κάποιος αποκτάει ξαφνικά τάσεις που δεν είχε ποτέ. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις έχουμε κατάληψη από πνεύμα νεκρού ανθρώπου που για τον άλφα ή για το βήτα λόγο δεν έχει προχωρήσει στον πνευματικό κόσμο. Αν ο κατειλημμένος είναι ετεροφυλόφιλος άντρας και το πνεύμα ανήκε σε ετεροφυλόφιλη γυναίκα, θα τον αναγκάσει να έλκεται και αυτός από άντρες. Και αντιστρόφως. Εδώ θα έχουμε τις περισσότερες φορές μια πάλη μεταξύ της έλξης του ανθρώπου και αυτής του πνεύματος. Ο άνθρωπος δεν κατανοεί την ξαφνική αλλαγή, αντιστέκεται και αντιδράει, χωρίς όμως να μπορεί να απαλλαγεί. Με την ύπνωση μπορούμε όμως να διώξουμε το πνεύμα και να το κατευθύνουμε εκεί που πρέπει να πάει, οπότε και ο ασθενής συνέρχεται. Είναι όμως όλοι όσοι δε δέχονται την ομοφυλοφιλία τους τέτοιες περιπτώσεις; Όχι βέβαια. Συνήθως πρόκειται για άτομα που σε παλιά ζωή μισούσαν τους γκέι ή άλλες μειονότητες και χρειάζεται να εξισορροπηθεί το κάρμα του, χωρίς όμως επιτυχία. Δεν καταφέρνουν δηλαδή να ξεπεράσουν τα συναισθήματα μίσους ή οργής. Από την άλλη, έχουμε όλοι ακούσει για κάποιους ανθρώπους που λένε ότι ήταν ομοφυλόφιλοι αλλά μετά από αγώνα, προσευχή ή ψυχοθεραπεία, “γιατρεύτηκαν”. Αυτοί, δεν υπάρχει αμφιβολία, αν έγιναν ξαφνικά ομοφυλόφιλοι και έπειτα τούς πέρασε, ή το καταπίεσαν ή είχαν προσκόλληση οντότητας που για κάποιο λόγο έφυγε. Αντίστοιχα, μπορεί κάποιος να ήταν ομοφυλόφιλος και να καταλήφθηκε από πνεύμα που τον έκανε να έχει και ετεροφυλοφιλικές τάσεις. Αυτός όμως δεν ψάχνει να “γιατρευτεί” και οι περιπτώσεις αυτές δε φτάνουν στη δημοσιότητα. Απλά πιστεύει ότι ήταν τελικά αμφιφυλόφιλος. Η οντότητα μπορεί να είναι από προηγούμενη ζωή, και τότε το άτομο μεγαλώνει μ'αυτή και ίσως νοιώθει μπερδεμένο.
Ο Φέλιξ, 39, έλεγε ότι είναι ετεροφυλόφιλος, αλλά ότι ο κόσμος τον λέει αδερφή. Δεν είχε καταφέρει να κάνει σχέση με γυναίκα και όποτε πλησίαζε γυναίκα ερωτικά τον πόναγε το πέος του. Έβγαζε μια έχθρα για τους γκέι, χωρίς να το παραδέχεται. Στη διοχέτευση ήρθε ένα πνεύμα που ήταν προσκολλημένο πάνω του. Ανήκε στον εραστή του από τη ζωή στην Ισπανία του 1889. Ο Φέλιξ ήταν τότε όντως ομοφυλόφιλος, αλλά δεν αποδέχτηκε την σεξουαλικότητά του, φοβούμενος την απόρριψη της κοινωνίας. Παράτησε το φίλο του και παντρεύτηκε. Ο Χακόμπ έφυγε σε άλλη πόλη όπου αυτοκτόνησε. Η ψυχή του πήγε να βρει τον Φέλιξ και από τότε τον εκδικείται, προκαλώντας του προβλήματα με τις γυναίκες. Στη συνεδρία, ο Φέλιξ αρνήθηκε να ζητήσει συγνώμη από τον Χακόμπ που δείλιασε και τον παράτησε, αλλά θύμωσε και με μας, θεωρώντας μας απατεώνες. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπήρξε ποτέ ομοφυλόφιλος. Η συνεδρία διακόπηκε και η ψυχή του Χακόμπ συνέχισε να τον βασανίζει. Είναι πιθανό ο Φέλιξ να έχει τάσεις ομοφυλοφιλίας και σ' αυτή τη ζωή και να μην τις αποδέχεται, κάτι που θα εξηγούσε την έχθρα του για τους ομοφυλόφιλους.
Ο Σπύρος, 39, ήταν ετεροφυλόφιλος και παντρεμένος, αλλά με τη γυναίκα του δεν μπορούσε να λειτουργήσει στο κρεββάτι. Με άλλες γυναίκες μπορούσε. Ο οδηγός μας τού βρήκε οντότητες, και στην πρώτη συνεδρία ήρθε η πρώτη οντότητα. Ήταν ο εραστής του, Πέδρο, από τη ζωή στη Μασσαλία του 19ου αιώνα. Ήταν και γείτονες, και ο Λουί, όπως λεγόταν τότε ο Σπύρος, φοβήθηκε μην τούς ανακαλύψουν και σε μια στιγμή που αγκαλιάζονταν, τον στραγγάλισε. Έφυγε και παντρεύτηκε. Η ψυχή του Πέδρο τον ακολούθησε έως τώρα, προκαλώντας του τα προβλήματα με τη γυναίκα του. Όμως δεν είχε μίσος, ήταν απλά μπερδεμένος και παρ'όλο το φόνο, αγαπούσε βαθιά τον Λουί. Με πολλά επιχειρήματα τον πείσαμε ότι ο Σπύρος δεν είναι ο Λουί, και πήγε στο φως. Ο Σπύρος ένοιωσε μια βελτίωση στη σεξουαλική του ζωή με τη γυναίκα του, αλλά μικρή. Είχε άλλη μια οντότητα που παρεμβαλλόταν, όμως δεν ήρθε να τη βγάλουμε.
Ο Θόδωρος, 42, ήταν μπερδεμένος όσον αφορά τη σεξουαλικότητά του. Στην αναδρομή πήγε στην παιδική του ηλικία, όπου ήταν φίλος με τον Αντώνη, όταν ήταν δέκα. Παίξανε μια φορά κάτι σαν τον γιατρό, και ο Αντώνης τού έδωσε ένα σταυρό σαν δώρο. Μετά όμως τα αγόρια χωρίστηκαν από τις περιστάσεις της ζωής τους. Στην ύπνωση ο Θόδωρος είδε ότι είχε πάνω του ένα κομμάτι του Αντώνη. Ο φίλος του τον αγάπησε τόσο που άφησε ένα κομμάτι της ψυχής του σ΄ αυτόν. Αυτό το κομμάτι του γκέι φίλου του μπέρδευε το Θόδωρο. Φέραμε τη συνείδηση του Αντώνη, ο Θόδωρος τού έδωσε πίσω το σταυρό και ο Αντώνης πήρε πίσω το κομμάτι του, ευχαριστώντας τον. Δεν είχε καταλάβει ότι είχε αφήσει μέρος της ψυχής του στον παιδικό του φίλο.
Όσον αφορά τους τραβεστί και τους τρανσεξουαλικούς, μπορεί να είναι διαφορετικές περιπτώσεις για τα γήινα δεδομένα, όμως οι καρμικοί λόγοι είναι μάλλον ανάλογοι. Πιστεύω ότι σ' αυτούς είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο της οντότητας. Είχα μία περίπτωση που εξέτασα με την οδηγό μου, τον Τζακ, ο οποίος ήθελε να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου. Ο πνευματικός λόγος ήταν χαμένα κομμάτια ψυχής από προηγούμενες ζωές, παρουσία εξωγήινης οντότητας και αιθερικό εμφύτευμα στο πέος του. Λόγω αυτού του εμφυτεύματος δεν αισθανόταν άνετα με το φύλο του και ήθελε να απαλλαγεί από αυτό, χωρίς φυσικά να ξέρει γιατί. Δεν ακολούθησε όμως τη θεραπεία, ώστε να δούμε αν θα ήθελε και μετά να κάνει την εγχείρηση ή όχι.
Να σημειωθεί ότι αναφέρομαι σε σεξουαλικό προσανατολισμό, δηλαδή σε συναισθήματα και όχι σε πράξεις, είτε αυτές είναι συναινετικές είτε όχι. Τα περιστατικά βίας με τα οποία οι δημοσιογράφοι της υστερικής εποχής μας έχουν ταυτίσει την παιδεραστία είναι άσχετα με το σεξουαλικό προσανατολισμό, αφού συνήθως οι βιαστές ανηλίκων δεν είναι καν παιδεραστές αλλά διαταραγμένες προσωπικότητες με δαίμονες που ξεσπάνε σε κάποιον αδύναμο. Όμως, αφού το ανέφερα και αυτό, οι έρευνες λένε ότι αυτός που δέχεται να κακοποιηθεί σεξουαλικά το κάνει από βαριές τύψεις, επειδή σε άλλη ζωή κακοποίησε ο ίδιος κάποιον άλλον. Το θύμα, οδηγούμενο από τις τύψεις του, βρίσκει το βιαστή του. Πρόκειται για εξισορροπητικό κάρμα.
Μάς έμεινε η αμφιφυλοφιλία. Τα “bi” άτομα (τα αληθινά, κι ' όχι οι μπερδεμένοι που δεν ξέρουν τι είναι), έχουν εξισορροπήσει το γιν και το γιαν τους, δηλαδή σ' αυτή την περίπτωση, την αρσενική και τη θηλυκή πλευρά τους. Γι' αυτό ίσως είναι και μειοψηφία, ενώ λογικά θα έπρεπε να είναι η πλειονότητα. Μιλάμε για γούστα, και όπως μάς αρέσουν πολλά είδη φρούτων, θα έπρεπε να ελκόμαστε και από τα δύο φύλα. 'Ομως για να φτάσουμε στην εξισορρόπηση του γιν και του γιαν απαιτείται μια μεγάλη σειρά εμπειριών στο υλικό πεδίο, και μια ανάλογη πνευματική άνοδος. Και όπως καταλαβαίνετε, με τον πληθυσμό που έχουμε στις μέρες μας, οι περισσότερες ψυχές είναι καινούργιες, άρα στα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Φυσικά δε σημαίνει ότι όλες οι προχωρημένες ψυχές είναι αμφιφυλόφιλες.
Οι περιπτώσεις που ανέφερα σε καμιά περίπτωση δεν είναι διεξοδικές. Οι λόγοι που μάς ωθούν σε μια συμπεριφορά καθώς και οι συνδυασμοί είναι άπειροι. Απλώς παρέθεσα κάποια παραδείγματα και κάποιες τάσεις. Ωστόσο η άποψή μου είναι ότι όλες αυτές δεν είναι παρά συμβατικές ετικέτες και ότι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος είναι πανσεξουαλικός, άρα δύναται να εξελίξει όλες τις πιθανές σεξουαλικές κατευθύνσεις. Αυτό που τον σταματά είναι οι κοινωνικές προκαταλήψεις και νόρμες, ο φόβος και η ανάγκη του να ανήκει σε μια ομάδα.
Εν τούτοις, σύμφωνα με τις επίσημες έρευνες, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων, το 10%, είναι ομοφυλόφιλοι. Το διαλέγουν όλοι όταν ως ψυχές σχεδιάζουν την επερχόμενη ζωή τους; Οι έρευνες αποκαλύπτουν πως όχι. Ένα ποσοστό ήταν στην πλειοψηφία των ζωών τους (ή στην αμέσως προηγούμενη ή ακόμη και σ' αυτήν που τούς επηρεάζει πιο πολύ) το ένα από τα δύο φύλα και ξαφνικά πρέπει να ενσαρκωθούν ως το αντίθετο. Η προσαρμογή δεν είναι για όλους εύκολη και πολλοί διατηρούν τη σεξουαλική έλξη που είχαν παλιά για το αντίθετο φύλο, που όμως τώρα είναι το ίδιο φύλο. Συνήθως διατηρούν και το σεξουαλικό ρόλο που είχαν, αν ήταν δηλαδή γυναίκες παραμένουν παθητικοί, ενώ αν ήταν άντρες, παραμένουν ενεργητικές. Επίσης διατηρούν συχνά μια θηλυκότητα (αν είναι άντρες) ή αρρενωπότητα (αν είναι γυναίκες).
O Μιχάλης, 23, που είχε μια σχετική θηλυκότητα, είδε ότι στη ζωή που τον επηρεάζει περισσότερο, στο Μεξικό, ήταν γυναίκα, όμως αυτό το κατάλαβε όταν πλέον είδε τον εαυτό του γριά. Όσο έβλεπε τον εαυτό του σε μικρότερη ηλικία νόμιζε ότι ήταν αγόρι. Προφανώς τού ήταν δύσκολη η προσαρμογή από το ένα φύλο στο άλλο.
Όπως είπα πριν, από όλες τις περασμένες μας ζωές, μία είναι αυτή που μάς επηρεάζει περισσότερο. Μπορεί να είναι η τελευταία, μπορεί όμως να τη ζήσαμε εκατοντάδες χρόνια πριν, και να ήρθε η ώρα να τελειώσουμε αυτό που αφήσαμε στη μέση ή να βελτιώσουμε κάποιο ελάττωμά μας που εκδηλώθηκε εντονότερα σ' εκείνη τη ζωή. Αν τότε ήμαστε ομοφυλόφιλοι, το πιο πιθανό είναι να είμαστε και τώρα. Σ΄αυτή την περίπτωση, η ομοφυλοφιλία “πάει πακέτο”. Σ' αυτή την κατηγορία του πακέτου ανήκουν οι περισσότεροι γκέι πελάτες μου, όπως προέκυψε από την ύπνωση που έκαναν.
Η Ρένα, 45, είχε σχέση με την Καρίνα, αλλά η τελευταία την άφησε και τα έφτιαξε με μια συνονόματη φίλη της Ρένας. Η πελάτισσα μου είχε κολλήσει επί μία δεκαετία, μη μπορώντας να την ξεπεράσει. Στην ύπνωση είδε μια ζωή στην Ιρλανδία το 1932, όπου ήταν παιδικές φίλες με την Καρίνα. Αγαπιόντουσαν πολύ και έδωσαν όρκο να είναι πάντα μαζί. Όμως η Ρένα πέθανε στα 12, έχοντας ολοκληρώσει την πνευματική της αποστολή, που ήταν να λειτουργήσει σαν ένα κανάλι πνευματικού φωτός στα άλλα παιδιά. Η Καρίνα μεγάλωσε και ερωτεύτηκε έναν άντρα, που ήταν όμως παντρεμένος. Δεν τον πλησίασε από σεβασμό για το γάμο του και έμεινε μόνη και δυστυχισμένη όλη της τη ζωή. Ο άντρας εκείνος είναι τώρα η συνονόματη φίλη της. Η Καρίνα την άφησε για να είναι επιτέλους με την παλιά της αγάπη απ τη ζωή στην Ιρλανδία. Παρ' όλο τον όρκο που είχαν δώσει τα δύο κορίτσια, αυτό που βάραινε περισσότερο ήταν η ανεκπλήρωτη αγάπη. Όμως η Ρένα είδε ότι η σχέση της Καρίνας και της άλλης δε θα διαρκέσει για πάντα και ότι θα έρθει ξανά η σειρά της. Απλά αυτή τη φορά διάλεξαν να είναι και οι τρεις γυναίκες, για να μην έχει κάποιος το προβάδισμα, καθώς μια ετεροφυλόφιλη σχέση θα είχε και την υποστήριξη της κοινωνίας.
Ο Γιώργος, 26, ήταν και στην προηγούμενη ζωή του γκέι, στο Παρίσι. Ήταν ερωτευμένος με ένα ζωγράφο, αλλά δεν τόλμησε να τού το πει. Παρακολουθούσε τους έρωτες του ζωγράφου και ζήλευε σιωπηλά. Η ζωή του ήταν μοναχική και στενάχωρη. Τώρα απλά δεν τολμάει να γνωρίσει άντρες και να κάνει μια σχέση, με πρόφαση κάποιες παλιές κακές εικόνες των ομοφυλόφιλων. Προτιμάει να βγαίνει με λεσβίες με τις οποίες είναι “ασφαλής”. Είναι καινούργια ψυχή και βρίσκεται ακόμα μεταξύ 0 και ένα. Ο οδηγός μας τού είπε στη διοχέτευση που έκανε ότι πρέπει επιτέλους να τολμήσει να ζήσει. Πρέπει να βγει έξω, να γνωρίσει άντρες, να ριψοκινδυνεύσει, κι ας πληγωθεί, αφού έτσι ωριμάζουμε.
Ο Γιώργος, 30, είδε ότι στην αμέσως προηγούμενη ζωή του στην Αθήνα ήταν λεσβία που ζούσε ευτυχισμένα με την κοπέλλα της. Όμως η κοπέλλα σκοτώθηκε νέα σε τροχαίο. Τώρα θέλησε να βιώσει την αντρική ομοφυλοφιλία, αν και τού αρέσουν και οι γυναίκες, και είδε ότι θα παντρευτεί γυναίκα. Κάτι μού λέει ότι αυτή θα είναι η μετενσάρκωση της παλιάς του αγαπημένης.
Η Εύα, 26, είδε κι αυτή μια ζωή στο Παρίσι του 19ου αιώνα όπου ήταν χορεύτρια καν καν. Είχε σχέση με μια άλλη κοπέλλα. Ζούσαν μόνες τους και σε ξεχωριστά σπίτια, όχι τόσο για το τι θα πει ο κόσμος όσο γιατί αγαπούσαν την ελευθερία τους. Τώρα είναι πάλι λεσβία, πιο πολύ από νοσταλγία για την παρισινή ζωή.
Πολλοί διαλέγουν την ομοφυλοφιλία για την επερχόμενη ζωή τους γιατί θα τούς βοηθήσει να γίνουν δυνατότεροι, αφού στην κοινωνία μας δεν είναι ακόμα πλήρως αποδεκτή. Στο βιβλίο “Courageous Souls” του Robert Schwartz έχουμε ένα τέτοιο παράδειγμα, τον Jon. Οι γονείς του Jon συμφώνησαν απρόθυμα, ως χάρη προς αυτόν, να μην αποδέχονται τη σεξουαλικότητά του, ώστε να μεγαλώσει χωρίς την αποδοχή τους. Έτσι θα αναγκαζόταν να δουλέψει πάνω στον εαυτό του και να γίνει πιο δυνατός. Ο Jon μεγάλωσε τη δεκαετία του '60 σε θρησκευτικό περιβάλλον, όπου η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν ντροπή. Κουβαλούσε από παλιές ζωές αισθήματα ντροπής που έπρεπε να διώξει από μέσα του και διάλεξε να την ξαναβιώσει, χωρίς όμως αυτή τη φορά να φταίει σε τίποτα, ώστε να την ξεπεράσει. Ο Jon διάλεξε να νοσήσει και από AIDS, το οποίο είναι άλλο κεφάλαιο, όμως συχνά αλληλένδετο με την ομοφυλοφιλία. Στη δική του περίπτωση, το ζητούμενο ήταν να νοιώσει ο ίδιος και ο περίγυρός του αγάπη άνευ όρων γι΄αυτόν, ξεπερνώντας το κοινωνικό στίγμα. Νοιώθοντας ως ενσαρκωμένοι την άνευ όρων αγάπη που νοιώθουμε όταν είμαστε πνεύματα στον πνευματικό κόσμο, ανεβάζουμε τη δόνηση της ψυχής μας και ανεβαίνουμε επίπεδο μάθησης.
Άλλοτε η ομοφυλοφιλία αποτελεί εξισορροπητικό κάρμα. Κάποιος δηλαδή δεν αποδεχόταν κάποια ομάδα ανθρώπων σε μια παλιά ζωή και τούς φερόταν άδικα ή και βάναυσα και τώρα διάλεξε να αισθανθεί με τη σειρά του πώς είναι να τον αδικούν γι΄αυτό που είναι. Μόνο έτσι θα μάθει να αποδέχεται αυτούς που είναι διαφορετικοί.
Είχα κάποιες παρόμοιες περιπτώσεις, αν και ήπιες. Η Αναστασία, 43, είχε μια ζωή στην Αγγλία το 1748. Ήταν παντρεμένη και το ζευγάρι είχε έναν υπηρέτη. Ο άντρας της έκανε σεξ μαζί του πληρώνοντάς τον. Αυτή το ανακάλυψε και έστειλε τον υπηρέτη σε μοναστήρι. Αυτό είχε ως συνέπεια ο υπηρέτης να αυτοκτονήσει. Σ'αυτή τη ζωή βιώνει πώς είναι να είσαι γκέι και είχε αρκετά προβλήματα, μεταξύ άλλων εξ αιτίας της ψυχής του υπηρέτη η οποία ήταν αγκιστρωμένη πάνω της, ρουφώντας της την ενέργεια και προκαλώντας της εμμονές. Αφού οδηγήσαμε τον υπηρέτη στο φως, ο οδηγός μάς είπε ότι τα ηχητικά αρχεία της συνεδρίας έπρεπε να πεταχτούν, γιατί θα δημιουργούσαν πρόβλημα στον υπολογιστή μου και στο κασετόφωνο, λόγω της αρνητικής ενέργειας που είχε τη μορφή “κόλλας”.
Ο Μάνος, 24, ο οποίος στην προηγούμενη ζωή του, στη Γερμανία του 1920, ήταν μια όμορφη χορεύτρια που οι άντρες έβλεπαν σαν σεξουαλικό αντικείμενο. Αυτή δεν προσπάθησε να τούς καταλάβει, αλλά τούς έβριζε και τούς περιφρονούσε και ως αποτέλεσμα δεν βρήκε κανέναν που να θεωρεί αντάξιό της για να κάνει σχέση μαζί του. Έτσι πέρασε όλη της τη ζωή μόνη. Τώρα διάλεξε να νοιώσει πώς είναι να είσαι αντικείμενο πόθου άλλων αντρών και να αγαπάς άντρες, αλλά ως άντρας. Ίσως τώρα καταλάβει καλύτερα την αντρική ψυχοσύνθεση. Φαίνεται ότι κουβαλάει τύψεις από την προηγούμενη ζωή του, γιατί η ψυχή του δεν τού επιτρέπει να βρει κάποια σχέση που να τόν γεμίζει. Σ' αυτή τη ζωή νοιώθει αγάπη, όμως όχι άνευ όρων, αφού τερμάτησε την καλύτερή του σχέση γιατί δε δέχτηκε ότι ο άλλος είναι πολυγαμικός. Η κτητικότητα που νοιώθουν οι περισσότεροι από μας δεν είναι παρά εγωϊσμός, απαίτηση να είναι ο άλλος κτήμα μας και να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις και ανάγκες μας. Η αληθινή αγάπη προς την οποία οδεύουμε όλοι είναι να δεχόμαστε τον άλλο όπως είναι και να κατανοούμε τις ανάγκες του χωρίς αυτές να μάς πληγώνουν. Τότε θα έχουμε ολοκληρωθεί, θα έχουμε φτάσει την άνευ όρων αγάπη, αλλά θα είμαστε και δυνατοί.
Ο Βαγγέλης, 41, είχε μια ζωή προ Χριστού στην Ισπανία και ήταν παντρεμένος με μια κοπέλλα. Την έπιασε στο κρεββάτι με μια άλλη κοπέλλα. Οι χωρικοί συμφώνησαν να δέσουν τις δύο φίλες σε ένα πάσσαλο στην κεντρική πλατεία του χωριού και να τούς ρίξουν ντομάτες και αυγά, προς παράδειγμα αποφυγής και ντροπής. Σ' αυτή τη ζωή υπήρξε γκέι ακτιβιστής και πάλεψε ενάντια στην ομοφοβία.
Άλλοτε πάλι, πρόκειται για ομαδικό κάρμα. Μια ομάδα ψυχών έχει αναλάβει μια ειδική αποστολή και η ομοφυλοφιλία είναι μέρος της αποστολής. Οι έρευνες έδειξαν ότι πολλοί γκέι που έχουν έιτζ ήταν παλιά σαμουράι ή συγγενείς τους. Ποιο είναι εδώ το ομαδικό κάρμα δεν είναι γνωστό ακόμα.
Εξ' ίσου σημαντικές είναι οι περιπτώσεις όπου κάποιος έχει μια πολύ συγκεκριμένη αποστολή και μια εναλλακτική σεξουαλική ταυτότητα τη βοηθάει. Ένας δικός μου άνθρωπος διάλεξε να αφιερώσει τη ζωή του στον ακτιβισμό για τις μειονότητες προκειμένου να απαλλαγεί από μια κατάρα ανυψώνοντας πνευματικά την ψυχή του. Άρχισε με τον γκέι ακτιβισμό, και σίγουρα τον ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση το γεγονός ότι και ο ίδιος ήταν γκέι.
Οι αρνητικές εμπειρίες μιας προηγούμενης ζωής είναι μια άλλη μεγάλη κατηγορία μέσα στην οποία διαλέγουν να είναι ομοφυλόφιλες ή και ασεξουαλικές.
Η Άννα και η Βασιλική, 27 και 25, που τώρα είναι ζευγάρι, είχαν ζήσει και παλιότερα μαζί, και πέθαναν μαζί, κατόπιν βιασμού και δολοφονίας.
Η μητέρα μου ήταν ιερόδουλη στο Παρίσι του 1710. Ζούσε μες στη φτώχεια και την αθλιότητα και πέθανε νέα. Σ'αυτή τη ζωή παντρεύτηκε, αλλά δεν ένοιωθε σεξουαλική έλξη ούτε προς τους άντρες, ούτε προς τις γυναίκες. Όμως ερωτεύτηκε πλατωνικά μια γυναίκα -χωρίς ποτέ να της το εκμυστηρευτεί...
Ο Γιώργος, 26, είχε αρκετές θυελλώδεις και βίαιες σχέσεις με άλλους άντρες. Στην ύπνωση είδε μια ζωή στην Ολλανδία του 1930. Ο πατέρας του τον βίαζε από τα 7 του, και ενώ αρχικά πόναγε, αργότερα τού άρεσε. Όταν πήγε στο στρατό, τον βίαζαν ομαδικά. Παρ' όλα αυτά, ήταν ομοφυλόφιλος. Δεν κατάφερε όμως να το αποδεχτεί τότε. Τώρα η ψυχή που ήταν ο πατέρας του ήταν πάλι ο πατέρας του, αλλά χωρίστηκε στα δύο, γιατί ήταν και η πιο μακροχρόνια σχέση του. Αυτή τη φορά ο πατέρας του τού φέρθηκε άψογα, αλλά ο Γιώργος ήταν κάποια περίοδο ερωτευμένος μαζί του. Το αγόρι του δεν τού φέρθηκε το ίδιο καλά. Σε επαφή με τον οδηγό του, είδε ότι ότι τώρα καλείται να δεχτεί τη σεξουαλικότητά του, και δε θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, προκειμένου να γιατρευτεί από τα τραύματα της προηγούμενης ζωής.
Στην προηγούμενη ζωή μου με βιάσανε και άρχισα να παριστάνω την ιερόδουλη για να δολοφωνώ άντρες. Μέσα στο σοκ τους, τα θύματά μου έκαναν κάποια ευχή που αποτέλεσε συμφωνία με δαίμονα, αφού δεν ευχήθηκαν να πάνε στο Φως. Πολλοί από από αυτούς ευχήθηκαν να γίνουν ομοφυλόφιλοι άντρες, ώστε να μη χρειάζεται να έχουν σεξουαλική επαφή με γυναίκες. Κάποιοι ευχήθηκαν να γίνουν γυναίκες, επειδή τούς έκοψα το πέος και το να ξαναέχουν πέος θα τούς θύμιζε εκείνη την τραυματική εμπειρία. Κάποιοι ευχήθηκαν να με εκδικηθούν ή μίσησαν τις γυναίκες. Κάποιοι από αυτούς έγιναν γκέι, τρανσσεξουαλικοί ή τραβεστί. Σ΄αυτή τη ζωή συνάντησα όλους αυτούς που σκότωσα τότε -84 άτομα. Πολλοί από αυτούς με εκδικήθηκαν με άσχημη συμπεριφορά και εκμετάλλευση. Αλλά τελικά πήγα την ψυχή τους στο Φως.
Μια άλλη αιτία ομοφυλοφιλίας είναι η ύπαρξη παράλληλης νεράιδας στα αγόρια. Όσα αγόρια παρασύρθηκαν από μια νεράιδα που τα έπεισε να γίνουν κι αυτά νεράιδες και το έκαναν, είναι σε πολλές μεταγενέστερες ενσαρκώσεις γκέι. Εγώ πείστηκα σε μια ζωή έξω από το Δουβλίνο, το 1380, στα οχτώ μου, από μια νεράιδα που μού έδειξε τον κόσμο των νεραιδών, να γίνω νεράιδα. Μού είπε να πάω στο δάσος στις 6.06 τα ξημερώματα, στο σημείο όπου την είχα δει και να ευχηθώ με όλη μου την ψυχή να γίνω νεράιδα. Το έκανα, πέθανα επί τόπου και η ψυχή μου έγινε νεράιδα. Και με τη σειρά μου έκανα το ίδιο σε δεκάδες άλλα μέλη της ομάδας μου, πολλά από τα οποία ήταν αγοράκια. Η αποστολή της ψυχής όλων μας ήταν να πείσουμε τη νεράιδα να γίνει ξανά άνθρωπος, αλλά αποτύχαμε όλοι. Συνολικά σε εκείνο το δάσος μαζεύτηκαν 180 νεράιδες, όλες από παιδιά που ουσιαστικά αυτοκτώνησαν. Οι νεράιδες αυτές ήταν φυσικά σκοτεινές, δηλαδή αποκομμένες από τη θεϊκή πηγή, αφού επιθυμώντας να είναι κάτι άλλο από αυτό που ήταν έκαναν συμφωνία με σκοτεινή οντότητα. Και σαν σκοτεινές θρέφονταν από την ενέργεια των ανθρώπων, βάζοντάς τους εμφυτεύματα και κλέβοντάς τους κομμάτια ψυχής.
Σ΄αυτή τη ζωή συνάντησα ή γνώρισα τις παράλληλες φωτεινές ενσαρκώσεις όλων εκείνων των νεραϊδών, αγόρια και κορίτσια. Σχεδόν όλα τα αγόρια ήταν γκέι. Αυτοί έγιναν φίλοι μου.
Ο λόγος του προσανατολισμού τους ήταν να ανακαλύψουν την παράλληλη νεράιδα και να την πάνε στο Φως (όμως δεν ήταν γκέι σε όλες τους τις ενσαρκώσεις μετά τη ζωή στο Δουβλίνο, το οποίο δηλώνει ότι αυτή ήταν η αποστολή της ψυχής τους, κι όχι ότι επηρεάζονταν αυτόματα από τη νεράιδα). Και ο λόγος που εγώ αγαπούσα τους γκέι ήταν να ανακαλύψω το ίδιο πράγμα. Τελικά τα κατάφερα και τις πήγα όλες στο Φως το 2015. Πάντως αυτή η γνώση υπήρχε στο παρελθόν, αφού αντικατοπτρίζεται στα αγγλικά, όπου η λέξη “fairy” (νεράιδα) σημαίνει χαριτωμένο γκέι αγόρι.
Τέλος, υπάρχουν και ειδικές περιπτώσεις όπου κάποιος αποκτάει ξαφνικά τάσεις που δεν είχε ποτέ. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις έχουμε κατάληψη από πνεύμα νεκρού ανθρώπου που για τον άλφα ή για το βήτα λόγο δεν έχει προχωρήσει στον πνευματικό κόσμο. Αν ο κατειλημμένος είναι ετεροφυλόφιλος άντρας και το πνεύμα ανήκε σε ετεροφυλόφιλη γυναίκα, θα τον αναγκάσει να έλκεται και αυτός από άντρες. Και αντιστρόφως. Εδώ θα έχουμε τις περισσότερες φορές μια πάλη μεταξύ της έλξης του ανθρώπου και αυτής του πνεύματος. Ο άνθρωπος δεν κατανοεί την ξαφνική αλλαγή, αντιστέκεται και αντιδράει, χωρίς όμως να μπορεί να απαλλαγεί. Με την ύπνωση μπορούμε όμως να διώξουμε το πνεύμα και να το κατευθύνουμε εκεί που πρέπει να πάει, οπότε και ο ασθενής συνέρχεται. Είναι όμως όλοι όσοι δε δέχονται την ομοφυλοφιλία τους τέτοιες περιπτώσεις; Όχι βέβαια. Συνήθως πρόκειται για άτομα που σε παλιά ζωή μισούσαν τους γκέι ή άλλες μειονότητες και χρειάζεται να εξισορροπηθεί το κάρμα του, χωρίς όμως επιτυχία. Δεν καταφέρνουν δηλαδή να ξεπεράσουν τα συναισθήματα μίσους ή οργής. Από την άλλη, έχουμε όλοι ακούσει για κάποιους ανθρώπους που λένε ότι ήταν ομοφυλόφιλοι αλλά μετά από αγώνα, προσευχή ή ψυχοθεραπεία, “γιατρεύτηκαν”. Αυτοί, δεν υπάρχει αμφιβολία, αν έγιναν ξαφνικά ομοφυλόφιλοι και έπειτα τούς πέρασε, ή το καταπίεσαν ή είχαν προσκόλληση οντότητας που για κάποιο λόγο έφυγε. Αντίστοιχα, μπορεί κάποιος να ήταν ομοφυλόφιλος και να καταλήφθηκε από πνεύμα που τον έκανε να έχει και ετεροφυλοφιλικές τάσεις. Αυτός όμως δεν ψάχνει να “γιατρευτεί” και οι περιπτώσεις αυτές δε φτάνουν στη δημοσιότητα. Απλά πιστεύει ότι ήταν τελικά αμφιφυλόφιλος. Η οντότητα μπορεί να είναι από προηγούμενη ζωή, και τότε το άτομο μεγαλώνει μ'αυτή και ίσως νοιώθει μπερδεμένο.
Ο Φέλιξ, 39, έλεγε ότι είναι ετεροφυλόφιλος, αλλά ότι ο κόσμος τον λέει αδερφή. Δεν είχε καταφέρει να κάνει σχέση με γυναίκα και όποτε πλησίαζε γυναίκα ερωτικά τον πόναγε το πέος του. Έβγαζε μια έχθρα για τους γκέι, χωρίς να το παραδέχεται. Στη διοχέτευση ήρθε ένα πνεύμα που ήταν προσκολλημένο πάνω του. Ανήκε στον εραστή του από τη ζωή στην Ισπανία του 1889. Ο Φέλιξ ήταν τότε όντως ομοφυλόφιλος, αλλά δεν αποδέχτηκε την σεξουαλικότητά του, φοβούμενος την απόρριψη της κοινωνίας. Παράτησε το φίλο του και παντρεύτηκε. Ο Χακόμπ έφυγε σε άλλη πόλη όπου αυτοκτόνησε. Η ψυχή του πήγε να βρει τον Φέλιξ και από τότε τον εκδικείται, προκαλώντας του προβλήματα με τις γυναίκες. Στη συνεδρία, ο Φέλιξ αρνήθηκε να ζητήσει συγνώμη από τον Χακόμπ που δείλιασε και τον παράτησε, αλλά θύμωσε και με μας, θεωρώντας μας απατεώνες. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπήρξε ποτέ ομοφυλόφιλος. Η συνεδρία διακόπηκε και η ψυχή του Χακόμπ συνέχισε να τον βασανίζει. Είναι πιθανό ο Φέλιξ να έχει τάσεις ομοφυλοφιλίας και σ' αυτή τη ζωή και να μην τις αποδέχεται, κάτι που θα εξηγούσε την έχθρα του για τους ομοφυλόφιλους.
Ο Σπύρος, 39, ήταν ετεροφυλόφιλος και παντρεμένος, αλλά με τη γυναίκα του δεν μπορούσε να λειτουργήσει στο κρεββάτι. Με άλλες γυναίκες μπορούσε. Ο οδηγός μας τού βρήκε οντότητες, και στην πρώτη συνεδρία ήρθε η πρώτη οντότητα. Ήταν ο εραστής του, Πέδρο, από τη ζωή στη Μασσαλία του 19ου αιώνα. Ήταν και γείτονες, και ο Λουί, όπως λεγόταν τότε ο Σπύρος, φοβήθηκε μην τούς ανακαλύψουν και σε μια στιγμή που αγκαλιάζονταν, τον στραγγάλισε. Έφυγε και παντρεύτηκε. Η ψυχή του Πέδρο τον ακολούθησε έως τώρα, προκαλώντας του τα προβλήματα με τη γυναίκα του. Όμως δεν είχε μίσος, ήταν απλά μπερδεμένος και παρ'όλο το φόνο, αγαπούσε βαθιά τον Λουί. Με πολλά επιχειρήματα τον πείσαμε ότι ο Σπύρος δεν είναι ο Λουί, και πήγε στο φως. Ο Σπύρος ένοιωσε μια βελτίωση στη σεξουαλική του ζωή με τη γυναίκα του, αλλά μικρή. Είχε άλλη μια οντότητα που παρεμβαλλόταν, όμως δεν ήρθε να τη βγάλουμε.
Ο Θόδωρος, 42, ήταν μπερδεμένος όσον αφορά τη σεξουαλικότητά του. Στην αναδρομή πήγε στην παιδική του ηλικία, όπου ήταν φίλος με τον Αντώνη, όταν ήταν δέκα. Παίξανε μια φορά κάτι σαν τον γιατρό, και ο Αντώνης τού έδωσε ένα σταυρό σαν δώρο. Μετά όμως τα αγόρια χωρίστηκαν από τις περιστάσεις της ζωής τους. Στην ύπνωση ο Θόδωρος είδε ότι είχε πάνω του ένα κομμάτι του Αντώνη. Ο φίλος του τον αγάπησε τόσο που άφησε ένα κομμάτι της ψυχής του σ΄ αυτόν. Αυτό το κομμάτι του γκέι φίλου του μπέρδευε το Θόδωρο. Φέραμε τη συνείδηση του Αντώνη, ο Θόδωρος τού έδωσε πίσω το σταυρό και ο Αντώνης πήρε πίσω το κομμάτι του, ευχαριστώντας τον. Δεν είχε καταλάβει ότι είχε αφήσει μέρος της ψυχής του στον παιδικό του φίλο.
Όσον αφορά τους τραβεστί και τους τρανσεξουαλικούς, μπορεί να είναι διαφορετικές περιπτώσεις για τα γήινα δεδομένα, όμως οι καρμικοί λόγοι είναι μάλλον ανάλογοι. Πιστεύω ότι σ' αυτούς είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο της οντότητας. Είχα μία περίπτωση που εξέτασα με την οδηγό μου, τον Τζακ, ο οποίος ήθελε να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου. Ο πνευματικός λόγος ήταν χαμένα κομμάτια ψυχής από προηγούμενες ζωές, παρουσία εξωγήινης οντότητας και αιθερικό εμφύτευμα στο πέος του. Λόγω αυτού του εμφυτεύματος δεν αισθανόταν άνετα με το φύλο του και ήθελε να απαλλαγεί από αυτό, χωρίς φυσικά να ξέρει γιατί. Δεν ακολούθησε όμως τη θεραπεία, ώστε να δούμε αν θα ήθελε και μετά να κάνει την εγχείρηση ή όχι.
Να σημειωθεί ότι αναφέρομαι σε σεξουαλικό προσανατολισμό, δηλαδή σε συναισθήματα και όχι σε πράξεις, είτε αυτές είναι συναινετικές είτε όχι. Τα περιστατικά βίας με τα οποία οι δημοσιογράφοι της υστερικής εποχής μας έχουν ταυτίσει την παιδεραστία είναι άσχετα με το σεξουαλικό προσανατολισμό, αφού συνήθως οι βιαστές ανηλίκων δεν είναι καν παιδεραστές αλλά διαταραγμένες προσωπικότητες με δαίμονες που ξεσπάνε σε κάποιον αδύναμο. Όμως, αφού το ανέφερα και αυτό, οι έρευνες λένε ότι αυτός που δέχεται να κακοποιηθεί σεξουαλικά το κάνει από βαριές τύψεις, επειδή σε άλλη ζωή κακοποίησε ο ίδιος κάποιον άλλον. Το θύμα, οδηγούμενο από τις τύψεις του, βρίσκει το βιαστή του. Πρόκειται για εξισορροπητικό κάρμα.
Μάς έμεινε η αμφιφυλοφιλία. Τα “bi” άτομα (τα αληθινά, κι ' όχι οι μπερδεμένοι που δεν ξέρουν τι είναι), έχουν εξισορροπήσει το γιν και το γιαν τους, δηλαδή σ' αυτή την περίπτωση, την αρσενική και τη θηλυκή πλευρά τους. Γι' αυτό ίσως είναι και μειοψηφία, ενώ λογικά θα έπρεπε να είναι η πλειονότητα. Μιλάμε για γούστα, και όπως μάς αρέσουν πολλά είδη φρούτων, θα έπρεπε να ελκόμαστε και από τα δύο φύλα. 'Ομως για να φτάσουμε στην εξισορρόπηση του γιν και του γιαν απαιτείται μια μεγάλη σειρά εμπειριών στο υλικό πεδίο, και μια ανάλογη πνευματική άνοδος. Και όπως καταλαβαίνετε, με τον πληθυσμό που έχουμε στις μέρες μας, οι περισσότερες ψυχές είναι καινούργιες, άρα στα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Φυσικά δε σημαίνει ότι όλες οι προχωρημένες ψυχές είναι αμφιφυλόφιλες.
Οι περιπτώσεις που ανέφερα σε καμιά περίπτωση δεν είναι διεξοδικές. Οι λόγοι που μάς ωθούν σε μια συμπεριφορά καθώς και οι συνδυασμοί είναι άπειροι. Απλώς παρέθεσα κάποια παραδείγματα και κάποιες τάσεις. Ωστόσο η άποψή μου είναι ότι όλες αυτές δεν είναι παρά συμβατικές ετικέτες και ότι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος είναι πανσεξουαλικός, άρα δύναται να εξελίξει όλες τις πιθανές σεξουαλικές κατευθύνσεις. Αυτό που τον σταματά είναι οι κοινωνικές προκαταλήψεις και νόρμες, ο φόβος και η ανάγκη του να ανήκει σε μια ομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου